Bevaqt yoqqon yomg'ir

Tasirli uqib kuring Yig'laysiz !!!!
Yomg'irning
shitirlab yog'ishidan uyg'onib
ketdim. Deraza yoniga
keldimda, yana o'sha
kunlarni eslay boshladim.
Bundan 5 yil oldin moviy közli,
chiroyligina
qizaloq edim. Qayg'u nimaligini
bilmasdim. O'sha kechasi
sochlarimni
tuni bilan jingalak qilib chiqdim.
Chunki ertaga dugonamni tug'ilgan
kuni
edi.
Dars tugagach kafeda
o'tirmoqchiydik.
Sochimni jingalak qilib
turmaklashni
yoqtirardim. Ertalab uyg'onganimda
jahim chiqib ketdi: "Obbo
yomg'ir yog'ayapti, sochlarim
turmagi buzulib ketadiku!"
Keyin darsga kech
qolayotganim yodimga tushib qoldi.
Shosha-pisha kiyindim, baland
poshnali tufligimni kiydim-u
liftni
chaqirdim. Obbo, lift
ishlamayaptiku. 7- etajdan taqillab
tusha
boshladim. Ko'chaga chiqqach
sumkamni
ochdim. Uff, soyabonim ham
qolib
ketibdiku. 7-etajga yana qayta
chiqishni
öylasam yuragim orqaga tortdi.
Nima
qilishga boshim qotib turganda
tog'rimdagi qip-qizil soyabon
hayolimni böldi. Bir yigit qip- qizil
soyabon tutib
shosha-pisha ötib ketardi.
Ichimda
tovba, yigitlar ham qizil
soyabontutarkanmi deya hayron
qoldimu ortidan tezda yugurib
yetvoldim. -Iltimos yo'lni
boshigacha siz bilan borib olay,
soyabonm uyda
qolibdi. 7- etajga chiqishga
erindim
dedim. U bo'lsa g'alati qo'pollik bilan
mayli dedi. Uning qilgan
qo'polligiga
yana jahlim chiqdi. Bugun
qanaqa
kun bo'ldi o'zi, ertalabdan dilxiralik.
Yigitning yonida jim
ketarkanman,
qiziquvchanlik kasalim xuruj
qilib qoldi:
- Nega qip-qizil soyabon tutib
oldiz,- deb söradim. U bo'lsa: -
Shuning
uchun
ham ertalabdan asabim tarang,
kichkina
singlim bor. Maktabiga
soyabonimni olib ketibdiyu, menga
jajji
maktubcha bilan
shu soyabonni tashlab ketibdi,-
dedi.
Qiziqib maktubchada nima
yozilgan
ekan deb söradim. - Kechqurun
menga
shirinlik olib kelmaganiz uchun
jazo
sifatida soyabonigizni olib
ketdim, o'zimnikini qoldirdim.
Agar yana shirinlik olib kelmasaiz,
ertaga
telefonizni bekitib ketaman deb
yozibdi.
Kulib yubordim, singliz judayam
sho'x
ekan dedim. U ham jilmaydi. Shunda
uning yuziga boqdim-u yuragim
jizillab ketdi. U juda yoqimtoy
edi. Shu payt
uning telefoni jiringlay boshladi.
Qizig'i aynan mening
telefonimga qo'yilgan musiqa
edi.
Kimdir bilan gaplashdida
shoshgancha
qo'limga soyaboni tutqazdi: - Kechasi
bilan sochingizni
jingalak
qilib chiqgandiz. Yomg'ir yuvib
ketmasin,- jilmaygancha
shoshib
yugurib ketib qoldi. Ortidan esa
hayron
bo'lgancha qolaverdim. "Nima?
Kechasi
bilan dedimi? U qayerdan bila
qoldi?" Shu kundan boshlab u
hayolimdan ketmay qoldi. Uni qaysi
uyda
turishini
derazamdan qidira boshladim.
Aniqki u
meni kuzatadi, demak menga
befarq emas. Yuragim quvonib
ketardi
uni o'ylasam. Shu kundan
boshlab uning qip- qizil
soyabonini yonimda olib
yuradigan böldim. Bir kuni uni
egasiga qaytib berishni xohlardim.
Har
lahza
uni qidirardim. Bir kuni har
doimgidek
o'qishdan qaytayotsam, uyim
oldida bir yigit turardi. Yuragim tez
ura
boshladi. Chunki bu o'sha yigit
edi. Yoniga
nimagadir uyalib yaqinlashdim.
Bir-
birimizga qarab soyabon degan
so'zni
birga aytib yubordik. Keyin
yana birga
kulib yubordik. So'ng sumkamni
ochdimda, soyabonni qo'liga
tutqazdim. Rahmat aytdim. U bo'lsa,
iltimos telefoniz berib turing
dedi. Nima
uchun so'rayotganini bilsam
ham
berdim. Kimgadir qo'ng'iroq qildida,
tezda qaytarib berdi. So'ng
xayrlashdik.
Uyga chiqdimda qo'ng'iroq
qilishini intizorlik bilan kuta
boshladim. Sms habar keldi: "Salom
men
bir
bemorman, menga sizni bo'lajak
doktor
deb aytishdi. Yordamingiz
kerak".
Smsni o'qib quvonib ketdim, bilardim
bu
o'sha yigit edi. So'ng javob
yozdim: "Qanaqa og'ir dard
ekanki, bölajak
doktor yordam berishi shart
bölsa?",- javob yozdim. So'ng u:
"Qanaqa
dardligini bilmayman, lekin na
uxlagani
qöyadi, na uxlamaslikka. Na
ishlagani
qöyadi, na ishlamaslikka. Yordam
bering
qiynalib ketdim".
Men: "Balki
yomg'irli kunda soyabonizni
kimlargadir
berib, öziz shu tufayli kasal
bölib qolgandirsiz?" U: "Tanamga
qancha sovuq tomchilar tushsa
ham
mayli edi, ammo ösha kunda "u"
tufayli yuragimga yomg'irlar
yog'di".Men: "Kim ekan u dilozor?" U:
"Siz..." Nima
deb javob yozishni bilmay
qoldim. Shu
qadar quvonardimki, yuragim
dukurini
aniq eshitib turardim. Biroz ötgach
undan yana sms keldi: "Yaxshi
doktor bemorini kuttirib
qöymaydi".
Men: "Qanaqa dori berish haqida
öylab qoldim" U: "Qanaqa dori bersaiz
ham
mayli. Faqat sizni dori bilan
ertaga
uyimiz oldidagi xiyobonda
kutaman". Keyin ertangi kun ham
keldi.
Do'konga kirdimda
jajji yurakcha sotib
oldim. Xiyobonga bordim. U
kutib
ötirgan ekan. Yoniga borib uni
berdim. U bo'lsa bunaqa soxta
yurakga
tuzalmayman, menga haqiqiysi
kerak
dedi. Jimgina jilmaydim so'ng u
shunday dedi: - Men seni
sevaman! Telbalarcha! Seni 4 oydan
beri
kuzataman,
ammo so'z ochishga juratim
yetmasdi.
Nima ham deya olardim. Uyalib
jim
turaverdim. U sözlashda davom etdi:
-
Bu yerga ko'chib kelganimizdan
beri seni kuzataman. Sen
ertaklardagi
erka malikalarga öxshaysan...
Shu kundan e'tiboran uchrasha
boshladik.
Ularsiz özimni soniya ham
tasavur
qilishim qiyin bölib qoldi. Sevgi
bu kimnidir özingdan ortiq yaxshi
körishing, unga joningni ham
berishga
tayyor bölishinga va usiz
hayotni
tasavvur qila olmasliging bölsa, men
judayam qattiq sevib
qolgandim.
Ular shu qadar katta baxt
berayotgandiki, umrbod
tugamaydi bu baxt deb
öylardim. Ammo bir yil ötmay
ayrildik.
Doimgidek
uchrashuv
joyimizda Tohir akamni
kutardim. Ular
keldilarda ha yöq, be yöq nafrat
bilan yuzimga tarsaki tushirdilar.
Holsiz
yerga o'tirib qoldim, labimdan
qon oqardi. Shokda edim. Ular
esa g'azabdan
yonayotgan ko'zlari bilan sendan
nafratlanaman, seni bunday
deb o'ylamagandim, deb baqirib
yonimdan ketib qoldilar. Aqldan
ozayozdm. Nima bo'lganini,
aybim nimaligini bilmasdan, hech
narsaga tushunolmasdim.
Telefon
qildim, o'chirilgan. Har kuni
kutdim,
kelmasdilar. Necha marotaba
ko'chada
ko'rdim, yonlariga borsam,
jerkib berdilar. Nima bo'lganini
so'rasam faqat jazavaga
tushardilar. Yonlariga
borishga qo'rqib ham qolgandim. Hech
bir nojöya ish qilmagandim.
Kimdandir
yomon gaplar eshitgandir deb,
menga ham bu ishlari og'ir
botdi. Dilim og'rirdi. Kunlar o'ta
boshladi.
Uyimga sovchilar kelishdan
to'xtamas,
uyimdagilar bölsa qistovga
olishardi. Nima qilishni bilmay
qolgandim. Oxiri otam sevganing
bo'lsa
ayt yoki men aytgan
odamga turmushga chiqasan
deb shart qo'ydilar. Yurak yutib
yana Toxir
akamni ishxonalariga bordim. Shu
so'zlarni aytmoqchiydim.
Ammo ishxonalarida meni ko'rib
hammani oldida menga baqirib,
so'ka
boshladilar. Közlarimdan tirqirab
yosh
chiqib ketdi.
Azbaroyi sevganimdan,
ularni yöqotishdan
qörqqanimdan,
gunohim bölmasa ham yonlariga
kelgandim. Zarracha qadrim yöq
ekan.
Yuragimni nayza teshib
ötgandek
böldi. Qo'limga tushgan narsani
Toxir akamga otdim. Boshlariga
tegib o'tirib qoldilar. Yig'lab
baqirdim: -
Sizga
nima
bo'ldi? Tushuntirsangiz
bo'lmaydimi. Nega haqorat
qilasiz?
Aybim nima,- dedim. Ular bo'lsalar
ko'zimga ko'rinma, yo'qol, deb
baqirdilar. Alam ustida otamni
shartiga rozi bo'ldim. Bir oyga
bormay
turmushga chiqdim. O'zimga men
albatta baxtli bo'laman deb
va'da berdim. Xomiladorligimi
eshitgach, qizlik uyimga
xushxabar aytgani bordim. Uyda
o'tirarkanman eshik taqilladi. Onam
yonimga keldilarda qizim, seni
tashqarida bir qizcha sörayapti,
dedilar.
Kim ekan deb qiziqib tashqariga
chiqdim. Eshigimiz tashqarisida 12
yoshlar atrofidagi qizaloq
ko'zlarida
yosh bilan turardi. -Siz
Dildoramisiz? Qizcha titragan
ovoz bilan
söradi mendan... Ha deb, uyga taklif
qildim. U shunday dedi: -Vaqt
yo'q.
Iltimos, men bilan yuring. Men
Tohir akaning singlisiman, meni
ular yubordilar, sizda gaplari bor
ekan. Uyga
yuring,- dedi. Hayron qoldim.
Qizaloqqa
men hech qayerga
bormayman, akangga shu gapimni
ayt
dedim. U yig'lab yubordi:-Akam
o'lmoqchilar... Ösha qizni
olib kelguningcha o'lmay
turaman,
dedilar. Sizda gaplari bor ekan.
Qiynalib
ketdilar, yonlariga boring.
Iltimos
opajon, yuraqoling, sizga
gaplarini aytsinlar... 7-etajdan
tushgunimcha beixtiyor ko'zlarim
yoshlandi. Uning xotirasi
yuragimning tub- tubida hamon
yashamoqda edi. Qizchaning
aytgan
"Akam ölyapti" degan sözlarini hazm
qilolmasdim. Tög'ri
ulardan özimcha nafratlandim,
unutaman dedim.
Lekin qölimdan kelmagandi...
Shu
hayollar bilan yetib bordik. Ularni
ko'rib tanimay qoldim. Ranglari
oqarib
ketgan, bir ahvolda edilar. Meni
körib
judayam ojiz ovozda salomlashdilar.
Meni
yig'layotganimni körib,
meni kechir dedilar. Keyin
qölimga
daftar tutqazdilar: - Dildor, seni
oldingda judayam katta gunoh
qildim.
Lekin sira
istamagandim, bu daftardagi
yozuvlarni öqib özing tushunib
olarsan. Xayr, baxtli böl.
Közlarini yumib oldilar. Yuzlariga
bilinar- bilinmas yosh
sizdi.
Qizcha meni kuzatib qöydi.
Eshikdan chiqqan zahotim,
ichkaridan
alamli faryod ovozlari eshitildi.
Yuragim
töxtab qoldi göyo. Közlarimni
yumib oldim: "Yöq!" Oradan
qancha vaqt
ötdi bilmayman. Xiyobondagi öz
"joyimiz"ga qanday kelib qolganimni
ham bilmayman. Juda azobli
dard
yuragimni ezardi. Qölimdagi
mahkam siqimlab olgan daftarni
ochdim. Satrlar böylab köz
yugurtirarkanman yuzlarimni
köz
yoshlar yuvardi: "Uning ismini
bilmayman. Ammo uyining
derazasi
yangi uyimiz derazasining
qarshisida.
U har tongda shu yerdan
köchaga qaraydi. Ayrim vaqtda
qöshiq kuylab
raqsga tushadi. Aftidan uni
kuzatishimni bilmasa kerak..."
"Uning
közlari
moviy
ekan. Ovozi ham shirali. Birinchi
marta yaqiniga yöladim. U
e'tibor
qilmadi. Ha, aytgancha ismi Dildora
ekan. Ajoyiba? Dildora -
moviy közli
gözal malika..." "Uyqum
kelmayapti... Uning ham
derazasida
chiroq yoniq. Adashmasam, sochlarini
turmaklayapti. Obbo, erkatoy,
sochlaring
shundog'am juda chiroyli,
menga yoqadi. Ha, bu gaplarni
albatta u eshitmaydi. Hozircha,
mashq
qilyapman. Bir kun öziga ham
aytaman.
Albatta aytaman..." "Yomg'ir
bevaqt
yog'di deb öylagandim. Yöq,
yaxshiyam
yog'ibdi. Qizil
soyabonga kunim qolganidan
xunob edim, lekin
soyabon tufayli u bilan tanishib
oldim. Yashasin, bevaqt yog'gan
yomg'ir..." "Soyabonni borsam
olgani,
Bir gap bölar keyin qolgani...
Dildor, qara
ishqingda shoir bölib
ketyapman. Tög'ri, hozircha
qayeridir she'rga öxshamayapti.
Lekin
boshlanishi
uchun
yomon emas, shunday emasmi?
Xullas
tun-u kun hayolimdasan.
Sehrlab qöyding shekilli. Lekin bu
yoqimli..." "Nomering ham
özingga öxshagan, odamni
yaqiniga
yölagani yuragi dov bermaydi.
Qöng'iroq qilib senga nima deyman?
Özi
shundog'am hayajondan
boshim aylanib ketyapti. Yaxshi,
bir,
ikki, uch, birinchi sms ni qabul
qilvol malikam..." "Oq köylak, qora
shimda...
Lya-lya-lya. Yaxshi qöshiqda.
Bugun malikam, senga sevgi
izhor
qilaman. Qarab turgin, rad
etolmaydigan izhor qilaman..."
"..................
Nuqtalar,
baxtni yozib bölarmidi? Dildor!
Seni judayam, judayam, yana
judayam
sevaman..." "..................
Nuqtalar...
Dardni
ham yozibbölmas ekan. Dildor,
bir qara
taqdir ishiga. Nohaqlik qilyapti
u. Nima
ekan, irsiy kasal emishman. Köp
ötmay
ölarkanman. Kulguli a?
Kulyapmanmi? Yig'layapmanmi?
Endi nima farqi bor? Hammasi
oydinku.
Seni topdim
deganimda, bunday bölmasligi
kerak
edi. Eh, malikam, baxtli bölish
menga
emas ekan. Nafratlanaman
hayotdan..."
"Kechir, senga qöl kötargan
öladi degandima? Sözim söz,
malikam. U
öladi. Faqat uni deb
qiynalmasliklari kerak. Sen undan
nafratlanishing kerak.
Alamzadalik, nafrat,
umidsizlik... Dildor,
qara ishqingda aktyor bölib
ketyapman. Umuman men yaxshi
odam
edim. Kulma, malikam. Hada,
sen uchun
shoir, qöshiqchi, aktyor böla
oladigan,
jonidan ziyoda seva oladigan
tentakni
yana topa olarmikinsan...
Afsuski,
ölimga kuchim yetmayapti. Har
tongda ismingni aytib
uyg'onaman. Yana necha kun?
Bilmayman Dildor,
eshityapsanmi bilmayman.
Bilishga
qörqaman ham. Qaniydi yana
bir martagina imkon berishsa..."
"Boshimdan qon oqayapti, sen esa
ketib
qolding. Dildor, hech qursa bir
marta qayrilib qaramadingga...
Yöq, xafamasman. Shunchaki
alam
qilyapti. Mayli, chidayman... Faqat
endi
Dildora va "baxt" sözlari doim
birgalikda
tilga olinishi kerak..." "Mening
malikam
baribir dunyoda bittada. Oq libos
faqat
sen uchun yaratilgan bölsa
kerak.
Yig'ladingmi malikam, köp
yig'lading.
Ota-ona uyini tashlab
ketayotganing uchun a? Qara,
Dildor,
hasta
oshig'ing
ham yig'layapti. Uning uchun
derazadan qarab kulib turuvchi
moviy közli erkatoy malikani
körish yana nasib qilarmikin..."
"Nazarimda, sanoq
oxirlashib qoldi. Oxirgi bor
qölimga
qalam olyapman. Malikam, men
balki
ölarman, lekin albatta tushlaringga
kiraman. Tushingda biz birga
bölamiz. Qasrimiz böladi. Sen
unda
malika bölasan. Menmi? Menga
shunday katta qasrda biror kichkina
lavozim
topilib qolar. Yozuvlarni
öqishingni
istayman. Bevaqt yog'gan
yomg'ir bizni uchrashtirgandi.
Ehtimol,
seni
jondan ortiq sevgan bir
tentakning xotirasi
uchun har safar bevaqt yomg'ir
yog'ganida uni bir martagina
eslab jilmayib qöyarsan. Alvido...
Seni
ölgunicha sevgan Tohir...."
Öshandan
beri 5 yil vaqt ötgan. Tohir akam
va'dalarini bajardilar. Tez-
teztushimga kiradilar. Qasrimiz
böladi
tushimda... Hozir farzandim bor.
Ismi
Tohir... Kichkina hali 4 yoshda.
Men esa
har safar bevaqt yog'gan yomg'ir
mahali ularni eslab turaman.