КОНКУРС РАБОТ ТВОРЧЕСКОЙ МОЛОДЕЖИ «ЗОЛОТОЕ ПЕРО «БЕЛОЙ РУСИ» – 2024».

Жук Вікторыя Іванаўна, 01.08.2006 г.н., ДУА “Сярэдняя школа №21 г. Магілёва”, 11 клас.
Катыгорыя удзельніка: Вучань.
Назва конкурсной работы: "Быць беларусам".
Я — беларус, я нарадзiўся
На гэтай казачнай зямлi,
Дзе мiж лясоў i пушчаў дзiкiх
Адвеку прашчуры жылi.
Я — беларус, я ганаруся,
Што маю гэтае iмя:
Аб добрай славе Беларусi
У свеце знаюць нездарма!
Я — беларус, i я шчаслiвы,
Што мацi мову мне дала,
Што родных песень пералiвы
I зблiзку чую, i здаля.
Я — беларус, i хоць сягоння
Яшчэ малы, але скажу:
Я родам з племя непакорных
I прад бядой не задрыжу!..
Ніл Гілевіч
У кожнага народа, як і ў кожнага чалавека, свой характар, свой лёс. Чалавек, як кажуць, выходзячы ў людзі, дзеліцца найлепшым, што ў яго ёсць. Народ узбагачае чалавецтва духоўнымі дарамі, сабранымі за тысячагоддзі. І гэты дзіўны дар перадае з пакалення ў пакаленне. У. Караткевіч пісаў: "Якая яна, мая зямля? Гэта залатыя палі хлеба з сінімі вачыма васількоў. Светлыя ад бяроз пушчы, аглухлыя ад птушынага звону. Пушчы, падобныя на храмы, пушчы, дзе ганарліва нясуць свае кроны алені. Гэта бясконцыя рэкі, у якіх плёскаюцца бабры і рыба перад заходам сонца, і гэта амаль адзінаццаць тысяч азёр, чыстых, як усмешка дзіцяці”.
На мой погляд, самае вялікае багацце Беларусі – гэта яе людзі, жывы, разумны, працавіты беларускі народ, які заўсёды стаяў на абароне сваёй Радзімы,
змагаўся за сваё права і сваю самабытнасць. Памяць пра нашых продкаў, пра тых, хто абараніў нашу зямлю ў самыя цяжкія часы, павінна натхняць нас на новыя подзвігі.
Мы, беларусы, маем багатую на герояў гісторыю. Мы мужныя, як Вітаўт, гатовыя знаходзіць новае, як Скарына, гатовыя ахвяраваць сваім жыццём, як Еўфрасіння Полацкая.
Гэта жанчына зрабіла для нашага народа столькі карысці, што яе назвалі святой. Любоў да Бога, да людзей сталі асноўнымі каштоўнасцямі для гэтай жанчыны. Па яе загадзе былі адчынены царква і манастыры ў Полацку, школы, якія з'яўляліся перадавымі для свайго часу па праграме навучання, створана рэліквія – шасціканцовы крыж. Яе творы датычыліся важных пытанняў душэўнага жыцця, і яна дапамагла паказаць іх з беларускага погляду.
Усе мы ведаем, што ў XX стагоддзі страшнае нашэсце напаткала Беларусь. Яно не пакінула нікога ў баку: ні дзяцей, ні дарослых, ні старых. Усе людзі бачылі ў гэты час толькі разбурэнні, кроў, адчувалі боль, голад, страх. Мастацкае слова стала ў баявыя рады, каб наблізіць перамогу. Колькі ў глыбокіх, шчырых пачуццяў можна адчуць у лірыцы беларускіх паэтаў-франтавікоў! Колькі любові да роднай Беларусі, з якой здзекаваліся гітлераўцы. Якая цвёрдая вера ў яе вызваленне! Успомнім народнага паэта Беларусі Аркадзя Куляшова. Яго выдатным творам лічыцца «Балада аб чатырох заложніках». Распавядаюць, што калі яна патрапіла ў рукі да аднаго з лідараў партызанскага руху ў Беларусі Мінаю Шмыраву (бацька Мінай), то той расплакаўся і не змог дачытаць яе да канца.
Гонар за славутых беларусаў толькі ўмацоўвае маю прыхільнасць да сваёй краіны, да народа. Я захапляюся смеласцю маладой жанчыны Марыны Васілеўскай, якая пакарыла космас, а па вяртанні на Зямлю запрасіла ўсіх членаў экіпажа “ў нашу родную, мірную Беларусь”.
Я пераканана, што дзякуючы сваёй нацыі, сваёй культуры і сваёй гісторыі мы зможам дабіцца многага і стаць лепшымі версіямі саміх сябе. У кожным учынку чалавека, які адчувае сапраўдную любоў да Радзімы, утрымліваецца заклік усімі сіламі берагчы сваю краіну, нашу з вамі зямлю.