ҺУҢҒЫ ТЕЛӘК (хикәйә)

– Өлгөрмәнем, – Әмирхандың айҙар буйы эсенә йыйылған әсенеше, мөлдөрәмә тулып ашҡан быуа һымаҡ йырылып китте. – Себер һыуыҡтары елегемә төшөп өшөт­кәндә: «Әсәм менән атамды Мәккәгә апарырмын», – тип хыялланған була торғайным. Икегеҙҙең етәкләшеп, тирә-яғығыҙға хайран ҡалып, күҙҙәрегеҙ емелдәшеп, ҡыуанышып йөрөүегеҙҙе күҙ алдыма килтереп йыуаныр, һеҙҙе шатландырасағыма күңелем үҫер ине. Әсәм, ана, үлде лә китте. Бына хәҙер һин ятаһың! Һуңланым. Нишләп, исмаһам, бер йыл алда ҡыбыр­ламаным?! Шулай ашығырһығыҙ тип кем уйлаған? Етмеш ул хәҙерге заманда йәшме ни?! Мин бит әле һеҙгә ҡәҙер-хөрмәт тә күрһәтеп өлгөрмәнем. https://ejansura.ru/articles/telgen-m-bergen-m/2021-12-02/u-y-tel-k-g-lsir-izz-tullina-2604560