КОШУНА КЫЗ

10- БОЛУМ
Ушул сөздү укканда Адыгей карыя айттырбай эле билди ал кыз Айике экенин. Матыйдын айткан сөзүн укканда дагы оюу бузулду, ниети карарды, жанында чедирейип, көзгө комсоо көрүнүп турган Матыйга карата. Анын акыркы айткан сөзүнөн кыйкым табып, бир нерсе деп айтайын деп ойлоп, оозуна ылайыктуу сөз келбей койду. Аттиң, ашыктыктын ар нерсени ойлонткон азабы ай, билинбегени менен адам баласын ар кандай жол менен калчап, ар кандай ойду ойлонтот белем. Эч сөзгө келбей өңү бузула түшкөнүн байкаган Матый:
- Адыгей байке, сизге эмне болду деги? Дароо эле кабагыңыз бүркөлүп, мурдуңуз кыпчыла түштү го. Адыгей эч сыр бербей:
- Матый, мен сага туура түшүнөм. Бирок алигидей сөзүңдү сыртка чыгарып айтпа да. Азыр адамдар бир сөздү көркөмдөп миң сөз кылып кооздоп айтып, сөз ташып калган. Эртең эле эгер менден башка бирөө укса айтып чыгат, алиги айткан сөзүңдү бурмалап " Матый өз жашын билбей, жаш кызга көз артып калыптыр" - деп. Анан элдин оозун тыйып көр. Ушак сөз уга албай тургандардын чырагына май таамп, аз убакыт өтпөй эле гезитке чыгып каласың. Азыр кабарчыларың дагы жаңылык таба албай эле араң турушат. Баары бүтүп эми гезиттер "биринчи түнүң кандай өттү эле" - деген теманын тегерегинде жазып калышыптыр. Ушул эми кантип болсун. Матый калп күлүп, эки жакты аяр карап алып:
- Адыгей байке, сиз абдан туура сөз айттыңыз, бирок азыр билесизби сүйүү дагы жашарып калганбы деп калдым. Тиги көчөнүн башында жашаган Максүт төшөк жаңыртыптыр, алган аялы тим эле жутуп жиберчүдөй сулуу жапжаш келинби же кызбы айтор, карагандан көз тажабайт десеңиз. Союз тараганы кимдин-ким менен иши болуп калыптыр. Айткандай союз учурунда качан болду эле, коштоп катын алган. Колуңуздан келсе сиз деле жаш аял алсаңыз болот, аны менен кимдин иши болуп жатыптыр, эл айтып-айтып тим болот деди эле, Адыгей карыя көзүн бакырайтып:
- Матый, койсоңчу, кайдагыны айтпай. Максүт экөөбүз бир жылы туулганбыз да. Ал турсун мектепте бирге окуганбыз. Анан ушул жашында жаш аял алыптырбы?! - деди, кызыгуусу арта. Ушул сөздү тим эле чын ниетин коюп, абдан берилүү менен айтты да, бир жагынан ичинен сүйүндү. Сөз ушул жерге келгенде Матыйды көчөнүн наркы өйүсүнөн Бектен чакырып калып, сөз үзүлүп калды эле, курган карыяга Матыйдын айткан сөзү жагып, кандайдыр бир алдыдан үмүттүн шамы күйгөндөй болду. Көз алдына дароо Айике келип, аны аялдыкка алып жатканы тартылып да кетти. Ой кандай күлүк, жарыктык. Ой менен адам баласы кандай гана жетпеген нерсеге жетет. Андан дагы өзгөчө жапа чегип турганда адам баласы бир гана үмүт менен жашап калаарында эч шек жок го чиркин! Адыгей, курдашы Максүттүн алган жаш аялын, азыр жетип барып көргүзү да келип кетти. Ал турсун ал курдашына кызыгып "кантип эбин таап аял алды болду экен?" - деп да ойлогонго үлгүрдү. Эх, билинбегени менен жаш аялдын деми ай! Эркектердин карыса деле болгон ой тилеги аялда болот белем. Ушул себептен илгери сынчылар кээ бир балдарды сынаганда "ашыкча аял жандуу экен, элге көп жарыгы тийе бербейт" - деп бекеринен айтышпаса керек. Мунун себеби аял жандуу эркектердин болгон дитин өңдү - түстүү аялдар ээлеп алары чындык экенин танып болбойт. Адыгей аял алуу жөнүндө ойлонуп кетип, депутаттар жаш алган аялдарынан колдору бошобой, өкмөттүн иши экинчи орунга жылып калган үчүн, иш алдыга жылбай жатканын учкай ойлогонго да жетишип жиберди. Таттуу кыялга жетеленип, ойго алаксып турганда, Матый кайра келип:
- Байке, жүрүңүз, тиги Бектендин улуу кызы шаардан келиптир, "базарлык бар" - дейт, бирге барып базарлык жегенче, шаарда эмне кеп бар угуп келели - деди. Ооба, тамакка соргок кишилер үчүн тамак чыккан жерге шашып калары бышык экенин, Адыгей ушул саам байкады. Себеби Матый тим эле чоң иштен калып жаткансып катуу шаштырды. Ал эми өзү болсо Максүт курдашынын жаш аялын көргөнгө куштарлыгы артып, Матый менен катар бирге басканга көңүлү чаппай турду.
Курсагы жер чийген Матый чыканактан алганда, гана айласы жок аны менен бирге басканга макул болду. "Жалкоонун тили эч чарчабайт" - дегендей, Матыйдан өткөн жалкоо киши жок, анан тили тим эле буудай кууруйт го чиркин. Адыгей катар басып бара жатып "Матый ушунча сөздү кайдан табат?" - деп да ойлоду. Айткандай Матый өзү толук киши болгону менен үнү чыйылдап аялдардыкындай ичке чыгат, андан дагы мааниси жок сөздөрдү сүйлөй берген башы менен бирге кетчү адаты бар.
Акыры ээрчишкен экөө барчу жерге да жетип келишти. Бектен жапалдаш бойлуу кара киши, балдарына карганда кыздары күйүмдүү. Казаны берекелүү, тасмалы жыйналбаган, меймандос, пейили кенен, маңдайы жарык жакшы киши.
Качан болсо үйүнөн эл карааны өксү болбойт. Бул жолу да үйдө киши бар экен. Адыгей карыялар келгенде баары олтурган орундарынан тура калышты. Баканын өзү чөлдө болсо да, көзү көлдө болгондой, Матыйдын эки көзү тасмалдан өтүп кетти. Орун алып отурушканда, таш жарып чыккан тоо гүлүндөй жайнаган Бектендин шаардан келген кызы көздүн көркүн ачып, ичкери үйдөн чыгып сылык учурашкан болду. Боюна жарашыктуу кийим кийген Гүлайым тим эле көзгө айдан түшө калган перини кызындай эле көрүндү.
Кара күчкө саламды алик алып, ал жайды сурагандары менен баары ичтеринен кыздын турпатына кызыгып тургандарын, жайнаган көздөрү эле айтып турду. Адыгей карыя сыр бербей Гүлайымдын сулуу келбетинен Айикенин элесин издеди. "Дене карыганы менен жүрөк чиркин карыбайт экен го" - деп ойлоду, жанында катар олтурган Капештин кыздан көзү өтүп, кылгыра карап турганын байкап. Капеш, Адыгейден болгону эки жашка кичүү, бирок учурунда укмуш кыз жандуу эле. Аял дегенде ичкен ашын жерге коё койгон адаты бар. Азыр дагы оозунан дале аялзаты түшпөйт. Шаардан келген жеңил желпи кийинген кыз-келиндерди көзү чалып калса, көзүн албай узата карап калган адаты бар. Бул эми жаш кезден калган кулк мүнөзгө сиңип калган адаты эмей...
Ал эми Матый эбак бедеге кирген уйдай, жанындагылардын көзүн өзүнө бурган кызга көңүл бурмак турсун, карап да койбой болгон дити тамакта болуп, эмне сөз сүйлөнүп жатканын уккан да жок. Адыгей карыя Гүлайымга аста көз агытып, кулагына көлөккө түшүп калганын байкады. Бул белги менен "кыз" деген гана аты бар экенинен билип койду. Анткен менен Гүлайымдын көз караштары Айикеге окшошуп кетээрин байкап калды да, чукул жерден суроо өзүнө карата берилип калганда ой кучагынан бошонуп, берилген суроого жооп бергенге үнүн жасап жөтөлгөн болду:
- Мен жетимиш жетинчи жылы жылкычылык ишти өткөрүп берип, кой бакканга кириштим. Бирок талаа-түстө көп жүргөнгөбү, кээде муундарым ооруп калчу болду. Сөз ушуну менен уланып, Максүттүн жаш аял алганына да келип жетти.
- Максүт төшөк жаңыртыптыр дейби? - дегенде, Адыгей карыя ушул эле сөздү уга албай тургансып, дароо эки жакты карады "ким эмне деп айтат" - деген таризде. Сөздү Капеш улады:
- Ооба, мен кечээ анын никесине катыштым. Алган аялы тим эле бышып турган алмадай мөлтүрөйт десең. Андан дагы ал байкуш жаш кезинен динге берилген немеби, айтор жоолугун абдан эле чүмкөнүп салынгандай көрүндү, көзүмө. Бирок ал жаш келиндин бир мандеми бар болсо керек, болбосо карыган чалга тийгенге эмне мынча ашыкты болду экен, аны ким билет? Сөздү Жамбыл алды:
- Капеш байке, азыр билесизби, жаш кыздар адамдын жашына эмес, байлыгана карап калган. Бул сөздү укканда Адыгейде дагы бир жаңы ой пайда болду. Жамбылдын айткан кебинде эч калет жок . Анткени француз драматургу Марсель Паньолдун " короосунан үрүп чыгар ити жок эркекти сүйгөн аялды, өмүрүмдө көрө элекмин" деп айткан сөзүн эстеп, Жамбылдын айтканын туура көрдү эле Капеш сөздү бөлүп:
- Ой, ошол Масүттүн эмнеси бай? Анын болгону оозу гана сайрап, тили эч чарчабайт. Болбосо, атасынан калган тамды жаңыртып алса кана? Баккан малы дагы кыштан эптеп чыгат. Жайында тоютту дагы аз камдагандыктан малы жазга көтөрүм болуп араң жан эле чыгарын баары билет. Анан аны "ким бай" деп айтат. Бектен кабагын чытып:
- Капеш байке туура айтат. Кечээ эле менин үйүмдөн малдын кашегин алып кетти. Былтыр дагы алган. Ошол Максүткө тийген кыздын дагы шору көп экен. Балким аны дагы бал тилине салып алдап алып келсе керек. Баса, Максүттүн атасы дагы көп аял албады беле. Атасынын канына тарткан го, андайларга аял дагы бат табылат эмеспи. Айткандай кечээ Кыдыктын мектепте окуган кызына жуучу түшүп келишиптир дейби?... Айтмакчы кыздын ашыкча чырайлуу болгону да курусун деди эле, Адыгейдин көзү чакчайып, өңү бузулуп бир башкача Бектенди карап калды.
***********
Тоо алдында жайгашкан кичине айылга өмүрдүн дагы бир таңы атып, жаңы күндүн келгенинен белги берип, тоо башынан күндүн нуру чачырады. Аппак карга чагылышкан күн нуру көзгө бир укмуш көрүнөт десең. Таң эрте ойгонгон Айике сабакка баруу үчүн даярданып, сыртка чыгып таңкы көрүнүштү көзү толо карап туруп ойго алаксып кетти. Анткени акыркы кездерде түшүнө эмнегедир эле Адыгей карыя көп кирип, ойго термелте баштады. Бирок ал киши эмнеге эле түшүнө кирип жатканына түшүнө берген жок. Кадамын акырын таштап, ажааткананы көздөй бара жатып, өзүн телмире тиктеп турган Адыгей карыяны көзү чалып, эмнегедир жүрөгү бир нерсени сезгенсип, андан көзүн ала качып, кадамын тездетип ажаатканага киргенче шашты. Ушул саам даана сезди, ал киши өзүн арзып калганын. Болбосо, "эмнеге мынчалык талып, көз албай телмире карайт" деген ойду ойлоп, сыртка чыгып аста көз агытып алиги ордунан аны көрө алган жок. Балким көзүнө көрүнүп кеттиби, ким билет? Бирок аны даана эле көрбөдү беле... Эми кайда кетип калды деген ойдо, ал кишини огородунан көзү менен издеди. Эх, жашоонун түгөнбөгөн жана билинбеген сыры менен чыры. Адам баласын эмне деген гана ойго жетелебейт. Айике азыр эле болуп өткөн көрүнүшкө таң калып, ойго алаксып сууга жүзүн чайып, таңкы нарга олтурду. Бирок оюнун баарын бир гана Адыгей карыя ээлеп алды. " Ушул кантип болсун, ал киши менин чоң атам менен тең киши да, кары киши дагы кичине кызды телмире карайбы?" - деген жообу жок суроолорго алаксып жатып, куюлган чайын төгүп алды. Бул жалганда жашбы, карыбы баары бир ашыктык азабына гана сүңгүп берилет. Аны танып да болбойт. Айикени апасы урушуп калды:
- Кызым, сага эмне болду, көзүңдү карабайсыңбы? - деп. Ооба, мурунку күнү эле ушак сөздүн устасы, шыпылдап сүйлөгөн, баскан кадамы да жорголоп тез шилтенген, сөздү бурмалап, көркөмдөп, адамды ийитип айткан Айжаныш жеңеси келип:
- Жылдыз, байкасаң боло деги, энедей болуп. Бул кыз баланын чырайлуу болгону дагы курусун. Айике кызыңа сак болсоңчу, мектепти бүтүрбөй ала качырып жибербегендей бол! Жылдыз таң калып:
- Жеңе анча эмне болду? - деди эле, Айжаныш кейпин бузуп:
- Мен жаман ой менен айткан жокмун, сен эч нерсени билбейт турбайсыңбы? Билсең кызыңа боз баш балдар эле эмес, катыны бар кишилер дагы көз арта башташыптыр. "Уккан кулакта жазык жок" - дейт, жакында кызыңа куда түшүп келе тургандар да бар экен! Ушунчаңда кызды башка жакка алып кетпесеңер, жөн коюшпайт го? Айыл эли бүт сенин кызыңдын чырайына кызыгып, кеп кылып жатышат. Азыр эркектерге эмне, кыларга иш жок, көчөдөн өткөн кыз-келиндерге көз агытышып, көздөрү кызарып эле турат, ыгы келсе эч кимди көзгө илбей, көзгө сулуу көрүнгөн кыз-келиндерди баса калгандан кайра тартпайт. Укканыма караганда Жолбун карыянын кичүү уулу алган аялын кетирип жиберип, "эми Айикени алып бергин" - деп атасын кыйнап жатыптыр. Ушул кантип болсун. Азыр Айике секелек кыз эмеспи!? - деди. Эх, ачуу сөздү күчү ай? "Адам курсагынан эмес, кулагынан арыктайт" - дегендей, Жылдыз кызынын дарегине карата бул сөздөрдү укканда, мык басып алгансып чочуп кетти да, ак жүзү кызарып, ачуусу келгени жүзүнөн билинип:
- Жеңе, коюңузчу, кайдагы сөздү айтпай?! - деди эле, Айжаныш:
- Ой, деги сенин кулагың бир нерсени угабы, аялдай болуп? Мен кантип эле калп айтып калайын. Жолбун карыянын кошунасы Келдибек карыянын үйүнө тынчтык бербейт экен, мас болгон күнү терезесинин түбүн туруп алып "Айикелеп" кыйкырып. Андан дагы ал баласы мектепти айланчыктап, Айике сабактан чыкканда жолугууга батына албай, алдынан чыгып карайт имиш. Ойго келбеген сөздөрдү укканда Жылдыздын кабагына кар жаап, эми гана билди кызынын айткандай эле чырайлуу экенин. Чын эле "сулууга суктанбаган ким болуптур" - деген ойду ойлоп, "кызыма көздүнүүн көзү, сөздүүнүн сөзү тийбесе экен" - деп, дагы ыкчам ойлоно калды. Айжаныш кеткенден кийин, сырт кийимин кийип алып, кызын аңдымакка мектепти көздөй кадамын таштап бара жатып, ойго алаксыды. "Кызым эрге эрте тийсе, анда көргөн күнү эмне болот" - деп, мектепке келип, кызын күтүп турду. Бирок бул жолу Айжаныш жеңеси айткан сөзгө ылайык эч кооптуу нерсени байкай албай кайра келген. Анан азыр кызынын чайды төгүп алганынан шектенип:
- Кызым, деги сага астыртан сөз айтып, жолугушууга чакырып жаныңды койбой жаткан бирөө жокпу деги? - деп кызы күтпөгөн суроону берди эле, Айике таң кала карап:
- Мени ким карамак эле? Азыр менин жолугушуу эмес, окууга өтүү негизги максатым. Чайды төгүп алсам эле бир нерседен шекший бересизби? Жылдыз кызынын сөзүнөн эч кандай маанилүү нерсени байкай алган жок. Ал турсун мурунку күнү атайын аңдып барып дагы эч нерседен шек ала албай келип, бул жолу сынамакка суроо берип текшерип көрүп, кызынын сөзүнө ыраазы боло түштү да:
- Билбейм деги, оюң ордунда эместей? - деген болду, үнүн жай чыгарып. Айике бир чыны чайды шашып ууртап, ичип болуп ордунан туруп бара жатып:
- Апа, азыр илгерки силердин учур артта калган. Ал кезде заман башка болучу. Силердин учурда кыздар эрте турмушка чыкчу. Мени коюп, Айжан эжемди күйөөгө берип алгылачы! - деп, аталаш эжесинин кызын айтып, жооп күтпөй ички үйгө кирип кетти. Жылдыз бир чети кызынын сөзүнө жооп бере албай же ылайыктуу сөз таба албай олтурган ордунда, акчасын уттурган кумарчыдай шылкыйып олтуруп калды, кимге ишенээрин билбей.
************
Алтынчы күнү Кыдык шаардан келип, жаңы гана көчөгө басып барып келген. Бул убакта кечтин киришинен белги берип күндүн сапары карып, ылдыйлап калган эле. Эшиктин алдына чоочун машина токтоп, андан тээ илгери Айымга көз артып, ортого киши салган башкарма болуп иштеген Сагынбай, анан дагы эки киши түшүп, учурашкан болушту. Кыдык жеринен Сагынбайды абдан жаман көрөт. Аны көргөндө азыр дагы кабагы бүркөлө түштү. Анан кантет, никелүү аялын көз көрүнө талашкан кишини ким жакшы көрсүн. Берилген саламды ооз учунан алик алып, силерге эмне керек дегенсип суроолуу карады эле, Сагынбай карылыкка моюн сунуп калганын билгизип:
- Кыдык, кишинин үйүнө киши келет, киши сымал иттин үйүнө ким келмек эле. Тээ илгертен "конок менен ажал айттырбай келет" - деген кеп бар. Анысысыңары биз дагы сенин үйүңө жакшы тилек менен айтырбай келип калдык. Адам баласы болгондон кийин кемчилик кетпей койбойт экен. Билип турам, сен мени жактырбай турганыңды. Бул мансап менен байлык адам баласын кандай көптүрөт. Бир кезде мен дагы мансапка көөп, сенин көңүлүңө көлөкө түшүрүп, капа кылдым эле, эми минтип ошол күнөөмдү жууйун деген асыл ойдо сенден кечирим сураганы келдим. Кыдык бул жүйөөлү сөздү укканда азга жибий түштү да:
- "Көйнөктүн кирин жууса кетет, көңүлдүн кирин айтса кетет" - деген кеп бар. Мынча келип калган экенсиңер үйгө киргиле. Тээ илгертен эшиктин алдына келген кишини үйгө киргизбей койгон салтта жок. Азыр демократтия деген неме чыгып, ар ким билгенин айтып, улууну сыйлоо болбой, өзгөчө келиндер ооздон сөздү жулуп алган кезге келип калбадыкпы. Илгери эркек киши сүйлөп жатканда аял киши сөзгө кошулчу эмес эле, азыр баарын аялдар чечип, аялдар бийлеп, аялдар башкарып калып жашоонун кийинки сапары башка нукка түшүп бара жаткансып калды. Шаардан бүгүн эле келип, ал жактагы тилди булгап сүйлөгөндөрдүн жоругуна ичим абдан муздап, көңүлүм сынып келди. Баамымда береке айылда эле экен деп, темадан сырт сөздөрдү сүйлөп жиберди. Эгер азыр тиги келген кишилер Айикеге куда түшүп келгендер экенин билгенде, анда үйгө киргизбей сырттан эле кетирип жиберет болучу. Тасмал жайылып, бир чыныдан чай алдыга келгенде негизги сөз козголду. Буга чейин чын эле Жылдыздын ичи бышып, кабагы ачылбай, бир нерседен шек алып жаткан. Анткени жана түштө Айжаныш жеңеси келип айткан эле " бүгүн силердин үйгө конок келет, кызыңа куда түшүп" - деп. Ал айткандай эле бул чоочун кишилердин келгени такыр көңүлүнө жаккан жок. Күйөөсү Урмат дагы бир нерседен шек алып, чыдамы кете сөз күттү. Бир кезде Сагынбай карыя ээгине анча жарашпаган сакалын аста сылап алып:
- Кыдык, эми сен мынча болду сабырлуу болуп, биздин талапка көн. Атайын алыстан келгенибиздин бир жөнү сенден кечирим суроо болсо, экинчи жөнү сенин небере кызыңа куда түшүп келдик. Бул жанымда олтурган улуу балам. Шаарда салык тармагында иштейт. Ушул баламдын улуу баласы сенин небере кызыңды арзып калып, жаныбызды койбой койду "куда түшүп, башын байлап келгиле, ал кызды ала качып кете электе" - деп. Сөз ушул жерге келгенде Айике сырттан кирип келип калды. Сагынбай Айикени көргөндө көзү умачтай ачылып, бир кездеги өзү ашык болгон Айымдын жаш кезин көзү чалды. Аттиң, ошондогу арманын жазганга жана айтканга сөз жетпейт го чиркин!, Ашык болгон арзуусунун жок дегенде колунан бир кармай албай калганына азыр дагы өкүнүп келет. Эми минтип тагдырдын тамашасын кара, өзүнүн ошол абалын небереси кайталап калганын. Күтүүсүз сырттан кирип келген Айике ички жарасын козгоду, бир кездеги болгон окуяны эске салды, жаңы гана катып келе жаткан жаранын жаратын кайра сыйрып, жүрөгүн туйлатты. Эх, чиркин, азыр жашы жок дегенде элүүдө болгондо эмне, анда Айикени эч кимге билгизбей, жан адам көрбөгөн жакка алып кетип, сулуунун сулуу турпатына колун тийгизип, ак жүзүнөн каалашынча өбүп, жүрөктүн эңсөөсүн аткарат беле... Ашыктык сезимдин ачылбаган сырын ачып, болгон дүйнөсүн сатса дагы, көз жоосун алган сулуу менен калган өмүр сапарын бирге уламак беле ким билет. Мейли тоо башында болобу же чытырман токойдун арасында болобу, эч ким жолтоо болбогон жакка кетип калып, калган жашоосун бир гана ашыктык арзуусуна арнамак. Ооба, буга чейин башкарма болуп мансаптын кызуусуна батты, байлык кубалап, көр оокатты каалашынча чогултту, эл минбеген машинанын жаңысын минди, кийбегенди кийди дагы ичпегенди ичти. Эми минтип карыганда небереси ашык болгон секелек кызга көзү чалынып, оюу бузулуп турду. Эх, пендечилик. Көрсө адамдын бул жалганда байлыкка жана сулуу жанга көзү тойбойт экен го, карыса дагы. Сагынбай сөзүнүн аягына чыкканда Кыдыктын мурду кыпчылып, өңү кызарып, ачуусу келгени жүзүнөн билинип, оң колунун ачуусун сол колу менен басып, ылайыктуу сөз таба албай туттугуп турду. Мындан өткөн кордук барбы?- деги бул жашоодо. Бир кезде аялына көз артса, эми минтип небересине көз артып, уялып койбой сүйлөп олтурган Сагынбайга ачуусу келип, кабагы бүркөлүп, жер караган тейде мындай деди:
- Сагынбай, мен азыр салтты кармап жатам. Дегеним "үйгө келген кишиге катуу айтпа" деген кеп бар. Мен башка менен куда болсом дагы, сени менен куда боло албайм. Кызымды бермек турсун жаныңарга жакын жолотпойм. Кайсы бетиңер чыдап алдыма келдиңер. Бир кезде алган аялыма асылсаң, эми минтип бир оюндан башканы биле элек секелек кызыма көз артканыңар, калыс алып караган кишиге туурабы?.. Урмат бата тиле, болду сөз бүттү деп, уулуна карады. Сагынбай мындай сөз угам деп күткөн эмес эле, шагы абдан катуу сынды жана ылайыктуу сөз таба албай, бата тиленгенде айласы жок олтурган ордунан турду да, сыртка кадам шилтеп бара жатып уурдана кызды дагы бир жолу карап алды.
Уландысы бар
Урматтуу окурмандар чыгарма жакса класс басып комментарий жазып колдоп кетиңиздер