გურული ბებია წავა რუს ექიმთან და თარჯიმნად შვილიშვილს წაიყვანს.

მივლენ და ბებია ეუბნება შვილიშვილს:
- ყოლისფერი ჩივილები გოდოუთარგმნე რაცხას გეტყვი ბებია: დილის ექვსის ნახევარზე რომ დემეტაკება თავის კონკროხოში, მატაურის ქარ დარტყმულივით მათორთქალებს, მაჟარჟალებს, მერე ფეხებში მტკვირავს რაცხა, საღამოს კიდო მომთვარულივით გამადარანებს საშინლათ და ამ დღჩი გაწარმალებული ქი ვარ მიკანკარისებული ლოგინზე.
შვილიშვილი მოუბრუნდება ბებიას და ეუბნება:
- ისემც გაგშპობია სული ბებია, რავარც მე მაგი გადავთარგმნო ახლაო.