ჩამოგეღვრები გრძნობის წვიმად და

მოგეალერსო მომეცი ნება,
სიზმრად ღიმილს მგვრი, დღე რად მაწამებ,
რა დაგიშავე? ჩემო თავნება.
გაზაფხულს გჩუქნი, გაუშლელ ვარდებს,
ღიმილს დაგაღვრი ტუჩზე ცდუნებად,
მე წვიმად მოვალ, ოცნების წვიმად,
რომ დაგასველო მომეცი ნება.
თუ არ მიკადრებ, მზის სხივად მოვალ,
მკერდს დაგეღვრები ლტოლვად და ვნებად,
არა ! უშენოდ არ შეგეხები,
მოგეალერსო მომეცი ნება.
/აჩიკო ჯოჯიშვილი/