Аз барои ғами ман синаи дунё танг аст,

Баҳри ин мавҷи хурӯшон дили дарё танг аст.
То зи паймонаи чашмони ту сармаст шудам,
Дигар андар назарам дидаи мино танг аст.
Баски дил дар сари гесуи ту овехта аст,
Аз барои дили ошуфтаи мо ҷо танг аст.
Гуфта будӣ, ки ба дидори ман ойӣ зи вафо,
Фурсат аз даст мадеҳ, вақти тамошо танг аст.
Сар ба домони ту з-ин пас ниҳаму нола кунам,
Баҳри нолидани ман домани саҳро танг аст.
Магар имрӯз ба болини ман ойӣ, ки дигар
Умри кӯтоҳи маро ваъдаи фардо танг аст.
Хандаи ғунча фурӯ мурд зи бедоди хазон,
Чӣ тавон кард, ки чашму дили дунё танг аст.
Шеър аз Баҳодури Ягона