Аз ноз чӣ механдӣ, бар дида, ки мегиряд,

Ин дида замоне низ хандида, ки мегиряд.
Чун дида туро сармаст, аз бодаи ағёре,
Дар хуни худ аз ғайрат ғалтида, ки мегиряд.
Танҳо на аз ин мардум, сад рӯю риё дида,
Аз мардумаки худ ҳам бад дида, ки мегиряд.
Лаб, неку бади дунё нохонда, ки механдад,
Чашм охири ҳар коре пойида, ки мегиряд.
Сад доғи ниҳон дорад, ин сина, ки механдад,
Сад гуна бало дидаст, ин дида, ки мегиряд.
Шеър аз Алии Аштарӣ