Аввалин ишқам ту будӣ, охирин ишқам ту будӣ,

Рафтӣ аз ман, дил гирифтӣ, бо гапи мардум намудӣ.
Дарду андӯҳам фузудӣ, дар сукути нимашабҳо,
Бо худам танҳо нишастам, нағмаи маргам сурудам.
Кош, ҳаргиз ман набудам! Кош, ҳаргиз ман набудам!
Аввалин ишқам ту будӣ, охирин ишқам ту будӣ.
Худ бигӯ, бо ман чӣ ҳастӣ, саркашу мағруру мастӣ,
Ишқ, яъне нима мурдан, риштаи ҳастӣ буридан.
Кош, ҳаргиз ман набудам! Кош, ҳаргиз ман набудам!
Аввалин ишқам ту будӣ, охирин ишқам ту будӣ,
Рафтӣ аз ман, дил гирифтӣ, бо гапи мардум намудӣ.
Оҳ, ай ишқ, аз куҷоӣ, аз ҷаҳони ғуссаҳоӣ,
Бо дили афсурдаи ман солҳо шуд ошноӣ.
Кош, ҳаргиз ман набудам! Кош, ҳаргиз ман набудам!
Аввалин ишқам ту будӣ, охирин ишқам ту будӣ,
Рафтӣ аз ман, дил гирифтӣ, бо гапи мардум намудӣ.