АЛДАЙВЕРГИН

Алдайвергин, мен ишонаман,
Қасам ичма осмон, ер билан.
Кўнглим топмоқ жудаям осон,
Алдаш мумкин битта шеър билан.
Мен алдансам ҳеч нарса эмас,
Бир шеър ёзсам ўтиб кетади.
Бир чиқади жаҳлим қуёшдай,
Сўнг қуёшдай ботиб кетади.
Қайтаман, де, мен ишонаман,
Ортиқча сўз айтиб нетасан?
Гар алдагинг келса қаттиқроқ
Бир мисра шеър ёзиб кетасан.
Из ҳам қолмас гуноҳларингдан,
Юрагимга ботиб кетади.
Сўнг жилмайиб яшайвераман,
Бир шеър ёзсам ўтиб кетади.
Мени алда, бошқани эмас,
Ёлғонингни барин менга бер!
Хиёнатни енголмас ўзга,
Ахир, улар ёзмайди-ку шеър.
Мен алдансам ҳеч нарса эмас!
Бир шеър ёзсам ўтиб кетади…