ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
ბოროტისაგან კეთილი შურით ვერ განარჩიესო,
მაცხოვნებელი შენ მათი წამწყმენდლად მიგიჩნიესო,
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!
ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
ღვთის საიდუმლო გაგტეხეს, გულში ვერ დაგიტიესო,
ოცდაათ ვერცხლად გაგყიდეს, ისიც კი განაბნიესო,
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!
ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
შეგიპყრეს თვისი დამხსნელი, საბელი მოგახვიესო;
მაგრა შეგიკრეს ხელები, უფალსა არა გთნიესო,
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!
ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!
ავაზაკზედა გაგცვალეს, ბარაბა მათ ირჩიესო;
ურიგო სიტყვა შეგკადრეს, გაგლანძღეს, გაგათრიესო,
დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო!
ვაი, რა კარგი საჩინო
ცხოვრება ბრძოლაა წამებად ქცეული,
გავლილი ასაკი უკან არ ბრუნდება,
ქალი ხარ, რკინად და ქვად გადაქცეული,
გახსოვდეს, დაცემის არა გაქვს უფლება.
ქალი ხარ ამ ქვეყნად სინაზედ მოსული,
გული სიყვარულზე ნუ აგიცრუვდება,
ხიბლი ხარ დაღლილიც, ნატანჯიც, ორსულიც,
თვალზე ცრემლის დენის არა გაქვს უფლება.
სიცოცხლის არსი ხარ, იმედი კაცისა,
დაღლილი მუხლები ნუ მოგიდუნდება,
დროებით სტუმარი სხვა მიწის, სხვა ცისა,
გულს განადგურების ნუ მისცემ უფლებას.
იბრძოლე, გულიდან გაყარე დარდები,
არასდროს გაიქრო სახეზე ღიმილი,
ნუ შეგაშინებენ გზად ეკალ-ბარდები,
თამამად გალიე ყოველი ბილიკი.
გახსოვდეს! დედა ხარ შვილებზე მზრუნველი,
ქალი ხარ, სულში რომ გრძნობები დუღდება,
შვილი ხარ ნანატრი მოხუცი მშობლების,
ამიტომ, დაცემის არა გაქვ