Ўйнаб гапирсанг ҳам, ўйлаб гапир

(Бўлган воқеа)
Учинчи қизимни дунёга келтирганимдан сўнг эрим кутилмаганда вафот этдилар. Тақдирга тан бериб, тикувчилик қилиб, қизларимни боқиб катта қила бошладим.
Кичик қизим 10 ёшга кирган пайтлар эди... Бир куни шу қизим билан кўчада келаётсам, бир узоқроқда турадиган қўшни амаки ёнимиздан чиқиб қолдилар. Салом-аликдан сўнг қизимни кўрсатиб: "Эй, бу ану тезакка алмашиб олган қизингизми?", дедилар менга кўзларини қисиб, ҳазиллигини билдириб қўймоқчи бўлган одамдай. Қизим бир амакига, бир менга қараб довдирадию ҳаммаси уйга келгандан кейин бошланди.
"Ўзимни ота-онамни топиб беринг!"
18 ёшга киргунгача шу таҳдидни, шу тўполонни қилиб яшади. Орада юрак хуружидан касалланиб, ётиб қолдим. Парво ҳам қилмасди. Мени мажбурлаб қон ҳам топширтирди. Иккимизни қонимиз бир хил чиққанини билгач: "Ҳа, адашишган. Шифокорларнинг хатоси. Отамники билан бир хил чиқмасди барибир. Улар ҳам ўлиб кетганлар текширтирай десам...", дедию яна ўз қайсарлигида давом этишни бошлади. Иккита катта қизим синглисига насиҳат қила-қила чарчашганди. Қизим ўқишни битириб, катта жойга ишга кирди. Бир куни совға қилиб, шиппак кўтариб келибди. "Ўзимни онам бўлганингизда бундан ҳам зўрини олиб берардим", дедию заҳарини сочганча чиқиб кетди.
Умримни заққумга айлантирган ўша амаки...
Еган-ичганларим заҳарга айланган йилларим...
Нарсаларнинг энг яхшисини шу боламга едирдим, нарсаларнинг энг яхшисини шу боламга кийдирдимки зора шу тўполонлар тугаса деган ниятда. Лекин билмади... "Ота-онам бундан ҳам зўрини олиб беришган бўлишар эди", деб таъна қилишдан чарчамади. Тўйи куни сепларнинг энг зўри шу қизимники бўлди. Катталаримга қилмаган қиммат нарсаларни шунимга қилдим. Никоҳ куни хайрлашаркан, кўзимга кўзини лўқ қилиб: "Энди айтарсиза ўзимни ота-онам қаердалигини...", деганда йиқилдим.
© Зулфия Махмуд
Ибрат учун яқинларингизга улашинг!