Сулаймон (а.

c.)
бир чумолини кўриб ундан:
"Кунда қанча буғдой ейсан? деб
сўрабдилар.
Чумоли:
"Бир дона", деб жавоб
берибди.
Сулаймон (а.c.) унинг олдига
бир дона буғдойни
қўйибдиларда, устидан бир
косани ағдариб:
"Кунлик ризқингни мен
келтириб тураман"дебдилар.
Эртасига келиб, косани олиб
қарасалар чумоли бир дона
буғдойнинг ярмини еб, қолган
ярмини ушлаб ўтирганмиш.
Сулаймон (а.c.) чумолига:
"Менга, бир дона буғдойни бир
кунда ейман, деган эдинг.
Ярми ортиб қолибдику?"
дебдилар.
Чумоли у зотга қараб:
"Ризқим Аллоҳнинг зиммасида
экан, у Зот менга кунлик
ризқимни етказишни
унутмайди. Бунга ишончим
комил, лекин куним сизга
қолгач, эсингиздан чиқиб
қолсамчи, деган хавотир билан
ярмини олиб қўйдим. Чунки
бандага ишонч йўқ"деб жавоб
қилибди . . . ! ! !