Ҳамдардии мардуми Тоҷикистон ба мардуми бародари Эрон

Мардуми Тоҷикистон бо дарди амиқ ва ҳамдардӣ ба ҳар фоҷиае, ки бар сари мардуми бародари Эрон меояд, нигоҳ мекунад. Мо на танҳо решаҳои муштараки таърихӣ, забон ва фарҳанг дорем, балки наздикии рӯҳоние, ки аз тамаддуни бузурги порсӣ ба мерос гирифтаем, моро мепайвандад. Мо як халқем — бо сарҳадҳо ҷудо, вале бо дилҳо якҷо.
Тоҷикон ҳеҷ гоҳ ба ранҷу дарди бародарони порсии худ бетараф намемонанд. Ҳар овози андуҳ, ҳар даъвати кӯмак аз Эрон мисли дарди як инсони наздик дар дили тоҷикон садо медиҳад. Мо барои сулҳу амният, барои адолат ва барои он дуо мекунем, ки душвориҳо ҳарчи зудтар аз байн раванд ва умеду шукуфоӣ ҷойгузини онҳо шаванд.
Рӯҳи порсӣ ягона аст — хоҳ дар Теҳрон бошад, хоҳ дар Душанбе, мо бо як забони дил суҳбат мекунем. Ва дар рӯзҳои сахт мо ҳамеша дар паҳлуи ҳамдигарем — бо дуо, дастгирӣ ва муҳаббат.