Мерапрыемства, прысвечанае 102-й гадавіне Кастрычніцкай рэвалюцыі, прайшло ў раённым Цэнтры культуры.
Арганізатары – аддзел ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі райвыканкама, работнікі РЦК, актывісты КПБ пастараліся яшчэ ў фае ўстановы стварыць належны настрой гасцям. Тут размясцілася выстава, складзеная з экспанатаў пакоя-музея “Родам з СССР”, а ў глядзельнай зале можна было панастальгіраваць пад вядомыя патрыятычныя песні савецкіх часоў.
“Дню Кастрычніцкай рэвалюцыі прысвячаецца!” – абвясцілі вядучыя, і ў суправаджэнні “Развітання славянкі” на сцэну паўз рады гледачоў прайшлі прыгажуні-мажарэткі. Дзяўчаты пра падзеі больш чым векавой даўніны ведаюць выключна ад настаўнікаў гісторыі, але на тавары кожнай – усведамленне велічы падзей, што паўплывалі на лёсы іх продкаў, ды і на лёс іх, сённяшніх маладых людзей, таксама.
Па традыцыі вітальнае слова на падобнай вечарыне гучыць з вуснаў першага сакратара раённай арганізацыі “Камуністычная партыя Беларусі”. Сёння гэта Наталля Лоўчая – кіраўнік раённага музея, чалавек, чые адносіны да гісторыі ва ўсіх яе праявах па-сапраўднаму трапяткія. “Мы, беларусы, з павагай ставімся да гэтай даты, у большай ступені таму, што упершыню атрымалі сваю дзяржаўнасць. Відавочна, дзякуючы Вялікаму Кастрычніку Рэспубліка Беларусь адбылася як суверэнная дзяржава і паўнапраўны член сусветнай грамадскасці”, – адзначыла Наталля Паўлаўна.
Гаманкія, заліхвацкія дэманстрацыі – даўно ў мінулым. А, між іншым, у людзей больш сталага ўзросту менавіта з імі звязана мноства прыемных, шчымлівых успамінаў.
Напэўна таму ганаровымі гасцямі ўрачыстасці сталі Софія Кавяза, Жанна Жывіцкая, Ірына Каваленка – людзі, якія яшчэ ў маладосці свядома атрымалі партыйны білет і ніколі пасля не саромеліся называць сябе камуністамі.
Так, сённяшняе пакаленне юных беларусаў не праседжвае перад тэлевізарам падчас (досыць рэдкіх апошнім часам) паказаў фільмаў кшталту “Няўлоўныя мсціўцы”, “Белае сонца пустыні” і іншых. Нават дарослыя, чыё дзяцінства супала з росквітам савецкай улады, даўно зразумелі: не ўсё было такім адназначным, як стараліся паказаць тагачасныя кінематаграфісты. Тым не менш, ідэі любові да свайго народа, жаданне служыць Радзіме імі прапагандавалася вынікова. У першую чаргу праз выключнае музычнае суправаджэнне і таленавітыя тэксты песень, да якіх і зараз не-не, ды і звяртаюцца папулярныя выканаўцы, самадзейныя артысты, удзельнікі сямейных застолляў. Таму аўтары сцэнарыя свята падышлі да выканання задачы, пастаўленай перад імі, нетрывіяльна. З іх падачы падчас канцэртнай праграмы цудоўна “пасябравалі” творы з гісторыяй і сучасныя песні.
Гледачы з задавальненнем успрымалі (нават дружна падпявалі!) любімыя савецкія хіты “Девчата”, “За того парня” і зусім нядаўнія “Маленькая радзіма”, “Мы – адзінае целае”, іншыя. Шчырымі апладысментамі сустракалі ўдзячныя валожынцы аркестр народных інструментаў ДШМ пад кіраўніцтвам Алега Каранеўскага, Таццяну Рыснік, Ірыну Зянько, Яну і Ганну Санюковіч, Алену Санюковіч, Вольгу Дзедуль, Яўгенію Карповіч, Мікалая Канапацкага, Юлію Фомкіну, Валерыя Язерскага, Ангеліну Пекар, Валянціну Далгову, гурты “Сваякі” і “Візаві”.
Перапісаць мінулае можна, але ж хіба яно зменіцца? Не! Усё было так, як было. І гэта, нягледзячы ні на што, наша біяграфія. Магчыма, не кожны з прысутных на мерапрыемстве з’яўляецца сапраўдным аматарам ідэй Кастрычніка. Але творчасць таленавітых землякоў аб’яднала ўсіх, хто завітаў на агеньчык у РЦК гэтым вечарам, і падарыла ім цудоўны адпачынак напярэдадні працяглага уік-энду, які атрымаўся, дарэчы, дзякуючы Дню Кастрычніцкай рэвалюцыі.
Валянціна КРАЎНЕВІЧ,
фота аўтара
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев