Предыдущая публикация
Сцежачка ўздоўж лесу
Між збажыны ўецца…
Родная старонка…
Сэрца гулка б’ецца.
Росы ў павуцінках,
Бор, балотцы, поле…
Родныя мясцінкі.
Лёс, жыццё і доля.
Коўдрачка з туману...
Ціха спаць кладзешся.
Прашапчу: “Дабранач!” –
Рэхам адгукнецца –
Песняй жураўлінай,
Клёкатам бусліным,
Жыцейкам шумлівым,
Борам гаманлівым.
Каласком цыбатым
Да зямліцы гнецца...
Родная старонка…
Сэрца б’ецца-б’ецца…
М.Кобец
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 8