Ауыл өҫтөнән ҙур ут осоп йөрөй башлай...

(Нәсиха өләсәй (дауамы)
...Кешеләрҙең йөрәктәренә ҡурҡыу, шом өҫтәп, ауылдың өҫтөнән ҙур ут осоп йөрөй. Уттың ҡойроғо берсә өҙөлә, берсә ялғана. Йәш балалар үлә башлай. Әсәйемдең Ғәзимә, Зәйнәп исемле һеңлеләре аҙна эсендә бер-бер артлы үлеп ҡалалар. Шул саҡ Нәсихә өләсәй: ”Туҡта, Кинйәбикә еңгәнең ҡәберен барып ҡарайым әле, тишек түгелме икән. Тере саҡта бик алама кеше ине, гел ашайым тине лә йөрөнө. Үлгәндә лә ҡаштары йыйырылып ятты. Уның шикелле лә йәмһеҙ мәйетте күргәнем булманы. Беҙ уны ҡаҙаҡлап һалғайныҡ,” - тип һөйләнеп, зыяратҡа китә...
Дауамы – артабан.