Ասում են ժամանակը բուժում է բոլոր վերքերը, ...

սուտ է, ժամանակը ստիպում է էլ ավելի խորապես զգաս կորստիդ գինը, կարոտից խենթանաս ու ոչ մի տեղ ու ոչնչով կարոտդ չկարողանաս փարատել, որ արցունքներդ խեղդես կոկորդումդ, իսկ հետո պոռթկաս հուզմունքից, մերթ գլխաձայն հեկեկաս, մերթ մանկան պես նվաս, ամեն տեղ փնտրես, ձայնես ու ձայնիդ պատասխան չլսես, ..Ասում են տառապանքի մեջ մարդն ավելի է կոփվում ու ամրանում, սուտ է, ամեն տառապանք չէ, որ մարդուն ուժեղ է դարձնում, ...իմ ուժը դու էիր, պապ, և քո կորստից ծնված տառապանքն այս մեծ ինձ ոչ թե կոփեց, այլ ավելի ու ավելի անուժ դարձրեց...😢😢😢💔🙏🙏🙏(Արմ. Ղուկասյան, M.M.) 24.01.2021