-Ո՜վ կարող է տեսնել ու չսիրահարվել
Իմ լեռնաշխարհի գեղեցկուհի՝ Չռան-Թռչկանին.
Սիրուց հավերժ քարացած ժայռերից
Թափվող ջրավարսերին….
-Ո՜ վ կարող է չզմայվել
Բաց երկնքի տակ
Սպիտա՜կ հարսնաքողով սքողված՝
Անմեղ հայացքի հմայքին.
-Ո՜ վ կարող է դիմանալ
Չիչխան գետի քարքարոտ ափերին
Փարվող հարսնաշորի
Դողդողացող սեթևեթանքին...
-Ո՜վ կարող է չհիանալ
Սիրո համբույրից ջերմացած
Բյուրեղյա ջրերին
Այդ ջրերի կարմրախայտ ձկներին… Ալ.Երանոսյան