ჯავახური სიყვარული ;

)
რაგორც ძველ კალატოზმა,
ქვაზე ლოცვის მისხალი,
ნახვის დღიდან გოგოჯან ,
გულლში ამოგიჭარი.
ყვავილი ხარ აბულის,
მჭამა გულის ჭიამა,
სიზმრებშიც კი მამწარამ,
მარტო ცხადში კი არა.
სამსრის დეკემბერივით,
გამოხედვა ცივია,
მარა შენი ტუჩებიიი ...
ბაქმაზივით ტკბილია..
საღამო და წუნდაა,
იდუმალი თვალები,
სიდან ? ეგ სიჯიუტე,??
გახსენ გული კარები..
გაგიტაცებ ჯავახეთს,
გადაგმალამ დარანში,
გული ეგრე ფართხალებს ,
რაგორც მწყერი ყანაში,
ჯვარს კუმურდოს დავიწერთ,
მესხურ დარბაზს ვხარობდეთ,
ერთხელ დაბადებული,
ერთხელ უნდა ყვარობდე..!!!ნანუკა ნათენაძე :)