ОНАЖОН!!!

Онажон, бу галги юрак сўзимни,
Сенга бағишладим, сенга онажон.
Йўқ-йўқ, сўзим эмас, балки ўзимни,
Сенга багишладим, сенга онажон!
Сен мени яратдинг рахмат онажон,
Хадя этдинг мени ёруғ дунёга,
Яратдинг қалбингдан бағишладинг жой,
Кўзимни тўлдирдинг нури-зиёга!
Қанча сўқмолардан ўтдинг етаклаб,
Ошно қилдинг мени хаётга, элга,
Баъзан изларингдан юрдим эмаклаб,
Сен мени бошладинг инсоний йўлга!
Баъзан сен парвона, мен чироқ бўлдим,
Сен чироқ бўлганда, бўлдим парвона,
Койисанг йиғладим, эркаласанг кулдим,
Шу зайл бағрингда улғайдим она!
Сенга икки қўллаб талпиндим доим,
Баъзан беланчакдан, баъзан бешикдан,
Бағрингга интилдим, қуёшим ойим,
Баъзан девор оша, баъзан эшикдан!
Ха сенга интилдим, интилдим сенга,
Қалбим боғлик экан қалбинг тўрига,
Мен сенга интилдим, сен эса менга,
Шукр қилай дунёда онам борига!
Қўлларим кўксимда, қиламан таъзим,
Сен ахир қалбингдан кон бердинг менга,
Ўзингдан ўзимман, кўзингдан кўзим,
Сен ахир жонингдан жон бердинг менга!
Фарзандлик бурчим бу сенинг қаршингда,
Эгиламан бошим ерга етгунча,
Бир умр парвонанг бўлай бошингда,
Кўз юмиб дунёдан тамом ўтгунча!
Онажон, елкамда қарзим кўп сендан,
Бир парча эт эдим сен қилдинг одам,
Аммо сени сира қарзинг йўқ мендан,
Сендан олдим ақлу-заковатни хам!
Баъзан бепарвороқ бўлдим онажон,
Сени ташлаб кетдим баъзан йироққа,
Бегона юртларда бўлдим хар замон,
Фақат сен чидадинг бундай фироққа!
Минг қуллуқ оламни танитдинг менга,
Ақли серобликда дарё экансан,
Минг қуллуқ одамни танитдинг менга,
Бағри кенг уфқсиз дунё экансан!
Қанийди она, табиат қўлидан келса,
Абадий этолса сенинг умрингни,
Розийдим онажон иложи булса,
Сенга қўшиб берса менинг умримни!
Бир кечалик алланг хурмати учун,
Юз йиллик умримни бағишласам кам,
Кўчирсам қалбингга қалбимни кучин,
Қарзим узилмасдан қолур шунда хам!
Мободо бўлсайдим зўр хайкалтарош,
Сенга юрагимдан ясардим хайкал,
Ё агар бўлсайдим мўйқалам, наққош,
Суратинг чизардим бериб минг сайқал!
Оралаб қолибди сочларингга оқ,
Ол менинг сочимни қораларини,
Тишларинг тушибди хурсинма бироқ,
Ол менинг тишимни сараларини!
Хиралашиб қолибди кўзларингда нур,
Кўзларим нурини олгин меҳрибон,
Розиман бир умр ҳизматинг қилсам,
Юрагим қўрини олгин онажон!
Онажон қай бирин олайин тилга?
Мен учун чекмадинг не не захматлар,
Дилингни кўчирай қай бирин дилга?
Менга сарфлаганинг не не фурсатлар!
Олтингга тенг эди хар дақиқаси,
Мени ташвишимдан сочларингга оқ,
Севинчу изтироб барча-барчаси,
Сенга азоб берган бедорлик, чарчоқ,
Кўзингдан уйқуни олган кечалар,
Рохатингни бузган шўх бебошлигим,
Қалбинг олийжаноб экан бунчалар,
Кўзингни қувнатган олов ёшлигим!
Ўзинг емадингу менга едирдинг,
Ўзинг киймадингу менга кийдирдинг,
Гавхари шамчироқ туюлдим сенга.
Доим атрофимда айланиб юрдинг!
Муқаддас инсонсан, азиз инсонсан,
Аслида инсонни яратган она,
Заминга мураббий, замонга жонсан,
Оламга нур зиё таратган она!
Онажон, бу галги юрак сўзимни,
Сенга бағишладим, сенга онажон,
Йўқ-йўқ сўзим эмас балки ўзимни,
Сенга бағишладим эй нуридийдам!!!
▶Муаллиф: Абдулла Орипов ©