Եթե չգիտես ,թե մի վայրկյան հետո ինչ՞ է լինելու,մնում է սպասել ... Եվ հուսալ,որ Աստծո կամոք ամեն ինչ լավ կլինի... Հույսը վերջինն է մահանում...Իսկ «Կոմս Մոնտե-Քրիստո»-ի հեղինակը Աստծո քարտուղարն է և կրում է Հանճարի կնիքը...
Հաջողությո՛ւն իմ, ո՞վ քեզ գայթակղեց.Ես ետ եմ գալու՝ սիրտդ շահելու,Իսկ դու հեռացար, երբ խիղճս գայթեց,Ես ետ եմ գալու՝ քեզ ողջույն տալու …Հաջողությո՛ւն իմ, երբ լույսը բացվեց,Հայացքս գտա լույսից տարագիր...Միթե իմ վերջին հեքիաթն ավարտվեց , Թե կարող ես ինձ մի նորը պատմիր :
Բայց, հաջողությո՛ւն, ո՞վ քեզ գայթակղեց… Ես ետ եմ գալու՝ սիրտդ շահելու, Ու խիղճս նորեն երբ ոտքի կանգնեց, Ես ետ եմ գալու՝ քեզ ողջույն տալու…
Իմ կարոտը այսօր իրիկնահաց դարձավ, Ծանրանալով իր մեջ բազմեց տան սեղանին Կավեաման հոգիս լցվեց անհամ մի ցավ, Մաքրեց իսպառ տարավ երջանկության փոշին: Իմ կարոտը այսօր որբ մուրացկան դարձավ Ու թափառեց անօգ փողոցներում հնի Ցուրտ փողոցում ավաղ սև գիշերը անցավ Ու մի անկյուն չեղավ, որ կծկվի, քնի… Իմ կարոտը այսօր խալխուլ փողոց դարձավ Կեսգիշերին լցվեց հազար գող ու բոզով Արյուն հոսեց այնտեղ, այնտեղ մարդ մահացավ Ու գարշանքով լցվեց քամին մաքուր ու զով: Եվ կարոտս հանկարծ մի գորշ առնետ դարձավ Սողաց, մտավ սրտիս անկյունները ծածուկ, Եվ կրծքիս տակ փութով լցվեց ու բազմացավ… … Ու կրծում են կրծում երազներս փափուկ…
Комментарии 28
Եթե չգիտես ,թե մի վայրկյան հետո ինչ՞ է լինելու,մնում է սպասել ... Եվ հուսալ,որ Աստծո կամոք ամեն ինչ լավ կլինի... Հույսը վերջինն է մահանում...Իսկ «Կոմս Մոնտե-Քրիստո»-ի հեղինակը Աստծո քարտուղարն է և կրում է Հանճարի կնիքը...
ՀԱՎԱՏԸ բացում է դռներ, ՀՈՒՅՍԸ՝ օգնում կանգնել, իսկ ՍԵՐԸ ուժ է տալիս հասնել մինչև վերջ
AYO HAZARANGAM AYO
Թե կարող ես ինձ մի նորը պատմիր :
Բայց, հաջողությո՛ւն, ո՞վ քեզ գայթակղեց…
Ես ետ եմ գալու՝ սիրտդ շահելու,
Ու խիղճս նորեն երբ ոտքի կանգնեց,
Ես ետ եմ գալու՝ քեզ ողջույն տալու…
Ծանրանալով իր մեջ բազմեց տան սեղանին
Կավեաման հոգիս լցվեց անհամ մի ցավ,
Մաքրեց իսպառ տարավ երջանկության փոշին:
Իմ կարոտը այսօր որբ մուրացկան դարձավ
Ու թափառեց անօգ փողոցներում հնի
Ցուրտ փողոցում ավաղ սև գիշերը անցավ
Ու մի անկյուն չեղավ, որ կծկվի, քնի…
Իմ կարոտը այսօր խալխուլ փողոց դարձավ
Կեսգիշերին լցվեց հազար գող ու բոզով
Արյուն հոսեց այնտեղ, այնտեղ մարդ մահացավ
Ու գարշանքով լցվեց քամին մաքուր ու զով:
Եվ կարոտս հանկարծ մի գորշ առնետ դարձավ
Սողաց, մտավ սրտիս անկյունները ծածուկ,
Եվ կրծքիս տակ փութով լցվեց ու բազմացավ…
… Ու կրծում են կրծում երազներս փափուկ…