ЗАНИ СОХИБЧАМОЛ
(аз китоби «Табан ан-Нисо»-и Ибни Абд Раббихи ал-Андалусй)
Хайсам ибни Алии Тойй накл кардааст, ки Мучохид аз гуфтахои Шаъбй накл кардааст, ки Шурайх ба у гуфтааст: «Эй Шаъбй! Ту бояд бо зане издивоч намой, ки аз кабилаи Тамим бошад. Онхо хеле бохирад мебошанд».
Пурсид: «Хирадмандии онхо дар чист?»
Шурайх гуфт: «Боре аз чанозае аз назди дехаи онхо бармегаштам. Дар он чой пиразанеро дидам, ки назди дар истода буд. Назди у духтаре меистод, ки аз тамоми занхое ки дар хаёти худ дида будам зебо буд. Ба онхо наздик шудам ва хохиш кардам, ки
ба ман нушидани диханд, гарчанде, ки ташна набудам. «Чй нушидан мехохй?» - пурсид пиразан.
Гуфтам: «Хар чй, ки бошад».
Пиразан ба духтар гуфт: «Шитоб кун, ба вай шир биёр!
Ба фикрам ин мард аз ин Чойхо нест! Пиразанро пурсидам, ки «Ин духтар кист?
У чавоб дод: «Ин Зайнаб, духтари Чарир аст. Аз оилаи
Ханзала. Боз аз вай пурсидам: «У номзад шудааст ё озод аст?» Пиразан чавоб дод: «Озод аст».
Пас аз он ман гуфтам: Уро ба ман ба шавхар бидех»- Пиразан ба лахчаи кабилаи Бани Тамим ба ман гуфт: «Агар шумо мувофики хамдигар бошед. Ман ба хона барои истирохат рафтам, аммо маро хоб намебурд. http://ok.ru/ramadanbaz Вакте. ки
намози пешинро гузоридем, дасти кориёни Куръон, Алкама, Асвад, Мусайаб ва Мусо ибни Арфатро гирифта, бо онхо барои вохурй бо амаки он духтар рафтем. У моро пешвоз гирифт ва пурсид: «Эй Абй Умайя, чи хохиш дорй?
Ба вай гуфтам, ки: «Бо духтари бародарат, Зайнаб, хонадор шудан мехохам».
У гуфт: «Зайнаб низ издивочи туро рад намекунад».
Сипас моро бо хам хонадор кард. Ана хамон вакт ба хотири ман сангдилии занхои кабилаи Тамим расид ва аз кори кардаам. пушаймон гаштам. Ба худ гуфтам:
«Ман бо занхои кабилаи Тамим чи кор мекунам? Бехтараш аз вай чудо мегардам».
Аммо баъд гуфтам: «Не, бехтараш вайро ба худ наздик мекунам. Шояд каноат кунам. Вагарна он чиро ки хостам амалй менамоям».
Агар ту медидй, эй Шаъбй, ки чи тавр уро
занхо хангоми даровардан назди ман, насихат медоданд. http://ok.ru/ramadanbaz Суннат аст, ки вакте арусро назди домод медароранд, домод бояд ду ракаат намоз бигузорад ва аз Аллох хар он хубие, ки дар зани у мебошад талаб намояд ва панох бубарад ба Аллох аз хар бадие, ки дар зани у вучуд дошта бошад. Ман намозамро гузорида
бо арзи салом онро хотима бахшидам. Дидам ки вай низ намоз мегузорад. Вакте, ки ман адои намоз кардам назди ман канизакхо омада либосхоямро гирифта ба ман куртаи зардеро пушониданд.
Вакте, ки хона холи шуд, ман ба вай наздик шуда, дасти худро ба миени у дароз кардам. У гуфт: «Ист, эй Абу Умайа!
Ист, дар чое, ки истодай». Баъд гуфт: «Хамду сано бар
Аллохе, ки Уро мепарастам ва аз У мадад мехохам! Дуруду салом ба Паёмбар ва оилаи у! Туро ман намешиносам ва хислати туро намедонам. Ба ман оиди он чи, ки туро макбул аст бигу, то ман аз руи он амал ку нам ва бигу оиди он чи ки туро макбул нест, то ман аз он пархез кунам». Ва боз гуфт: «Ту алакай бо зане аз
кабилаи худ хонадор буди, манн низ» Аммо коре шуд,ки Аллох такдир кардааст. Ман акнун аз туам, бинобар ин тавре амал кун, ки Аллох ба ту амр кардааст: ба хуби нигох дор ё бо хушй чавоб бидех. Ин аст он чи ки мехостам ба ту гуям ва аз Аллох барои худ ва барои ту талаби магфират дорам.
Шурайх давом дод: «Эй Шаъбй! У маро мачбур намуд, ки бо суханхои зерин Аллохро ситоиш намоям: «Хамду сано ба Аллох, Уро мепарастам ва аз У кумак металабам ва дуруду салом ба Паёмбар ва оилаи у! Сипас у ба ман гуфт: «Бехтарин суханхоро ба забон овардй, агар ту онхоро хамеша риоя намои, туро
кисмати нек насиб аст. Аммо агар ту онхоро рад намои, ин бар зарари ту мегардад. Ман ин суханхоро дуст медорам ва рад карданашонро не. http://ok.ru/ramadanbaz Акнун мо бо хам хастем, барои хамин байни мо фаркият лозим нест. Агар хубиро бинй, бигу. Агар бадиро бинй,
руйпуш кун». Баъд у чизе гуфт, вале ман онро дар хотир надорам. У боз пурсид: «Ту ба омаду рафти хешовандон чи тавр менигарй?» Гуфтам: «Хуш намедорам агар хешовандон маро ташвиш диханд».
У пурсид: «Чи касе аз хамсоягонатро ба хона мепазирй, ки ман онхоро пазиро бошам. Ва чи касе аз онхо макбули ту
нест ки уро напазирам.
Ман гуфтам: «Вай оила - бовичдон аст, дигари бошад - бадсиришт».
Эй, Шаъбй! Ман он шаб хушбахт хобидам. Пас аз он, бо у ман як сол зиндагй кардам ва аз у бадиро надидам. Дар аввали соли дигар ман аз мачлиси шариъат омадам ва пиразанеро дидам, ки дар хонаи мо хукмфармой мекард.
Ман пурсидам: «Ин кист?»
Ба ман гуфтанд:-«Ин - хушдомани туст». Он лахза хар он чизеро, ки хис мекардам фаромуш кардам. Ман ру ба руи пиразан нишастам. http://ok.ru/ramadanbaz У гуфт: «Дуруд бар ту, эй Абу
Умайя!»
Ман чавоб додам «Ба ту низ. Ту кисти?»
У чавоб дод: «Ман хушдоманат» Гуфтам: «Бигзор Аллох туро боз наздиктар гардонад.»
У пурсид:«Зани ту чи гуна аст?»
Ман чавоб додам: «Зани хуб!»
У ГуфТ: «Эй абу Умайя! Зан бад буда наметавонад, агар ду сабаб вучуд дошта бошад: агар у писар таваллуд карда
бошад ё эътирофи шавхари худро сохиб шуда бошад. Агар туро шубхахо азият диханд, камчинро ба даст гир Касам ба Аллох, дар хонаи мард аз зани нозпарварда (эрка) бадтар чизе нест»._ http://ok.ru/ramadanbaz Ман гуфтам: «Касам ба Аллох. ба у тарбияи хуб додй».
У пурсид: «Ту розй хастй, ки хушдомани ту ба хонаат ояд?»
Ман гуфтам: «Хар вакте бихохй». У дар аввали хар сол меомад ва пандхои муфид медод.
Ман бо хамсари худ бист сол зиндагй карда боре хам уро сарзаниш накардам, ба чуз як бор. аммо беадолатона. Ин кор чунин буд. Муаззин барои намоз азон гуфт, пас аз он ки мо ду ракаъат намоз гузоридем - он вакт ман имоми тамоми шахрак будам - ногахон наздикшавии каждумро дидам.
Ва зарферо гирифта, ба болояш ниходам сипас гуфтам: «Зайнаб! То ман наоям аз ноят начунб». http://ok.ru/ramadanbaz Агар ту медидй, ай Шаъбй! Вакте, ки ман аз намоз баргаштам. дидам ки каждум уро неш задааст.(1) Ман хохиш
кардам, ки хама ором шаванд ва намак оранд. Ман ба ангуштони у задам, баъд ба хондани сураи «ал-Фотиха», «ал-Фалак» ва «ан-Нос» шуруъ кардам.( Ниг.«Табаи ан-Нисо», сах. 44-46) 1)Зайнаб амри шавхарашро ичро намуда харакат намекард, хамин вакт каждум аз таги зарф баромада уро неш зад. Хангоми баргаштан
Абу Умайя ба ангуштони у зад, бо ишораи мазаммат, барои чунин
рафтор. Ман Аллохи бузургро бо номхои зебо ва сифатхои волояш
металабам, ки ман ва бародарони мусулмони маро ба чунин мусул-
моизани ачоиб монанд бирасонад. Дар хакикат У ба ин Кодир аст! http://ok.ru/ramadanbaz ХОЛАТХОЕ, КИ ДАР МАВРИДИ ОНХО ХАНГОМИ МУНОСИБАТ БО ШАВХАР БОЯД
ЭХТИЁТ ШУД
FАЗАБИ ШАВХАР
Паёмбар (салаллоху алайхи ва саллам) фармудааст: «Намози се нафар аз гушхои онхо баланд намебарояд: гуломи гурехта то даме, ки барнагардад; зане, ки дар мавриди хашмгинии шавхар хоб мекунад; ва шохе, ки аз у халкаш норизо бошад» ».( Ин хадис аз ат-Тирмизи Ниг. «Сахех Сунан ат-Тирмиз» (295)) http://ok.ru/ramadanbaz ЧАБР КАРДАН БА ШАВХАР
Имом Ахмад ва дигар донишмандони хадис ривоят кардаанд, ки Расули Аллох (салаллоху алайхи ва саллам) фармудаанд: «Хар зане. ки шавхарашро дар дунё азият кунад, хамсарони шавхараш аз хурони бихиштй мегуяд: «Аллох туро бикушад, уро азият
мадех, у муваккатан назди ту аст ва пас аз андаке туро
тарк мекунад ва назди мо меояд.(Ин хадис аз Ахмад ва ат-Тирмизи расидааст. Ниг. «Сахех ал-Чомеъ ас-Сагир» (7192)). http://ok.ru/ramadanbaz НОСИПОСИ нисбат ба некии шавхар
Имом Муслим дар мачмуаи хадисхои муътамади худ хабар додааст, ки Паёмбар (салаллоху алайхи ва саллам) фармудааст: «Ман чаханнамро дидам ва пеш аз ин уро чунин надида будам. Дидам, ки бештари бошандагони он занхоянд». Аз У пурсиданд: «Эй Расули Аллох! Барои чй?»
Чавоб дод: «Барои носипосии онхо». Боз пурсиданд: «Онхо ба Аллох носипосанд?»
У чавоб дод: «Онхо нисбат ба некихои шавхарони худ ношукранд. Агар ту
ба яке аз чунин занхо, дар давоми як сол некй кунй, у
бошад боре аз чизе норозй шавад, он гох мегуяд:
«Ман аз ту хеч хубие надидаам».
( Ниг. «Шарх. Сахех Муслим», н.б. сах.465) http://ok.ru/ramadanbaz Талаби талок бе сабаби узрнок
Тирмизй ва Абу Довуд хадиси Савбонро ривоят кардаанд, ки дар он хабар дода шудааст, ки Паёмбар (салаллоху ъалайхи васаллам) фармудаанд:
«Агар зан аз шавхари худ, бе сабабхои узрнок, талок талаб кунад, он гох у хатто аз буйи бихишт махрум хохад
шуд».
( Ниг. «Сахих ал-Чомй ас-Сагир» (2706)) http://ok.ru/ramadanbaz ИТОАТ БА ШАВХАР ДАР БЕФАРМОНИИ АЛЛОh Ахмад ва Х,оким хадисе ривоят кардаанд, ки дарои гуфта шудааст, ки Паёмбарн Аллох (салаллоху алайхи ва саллам) гуфтаанд: «Банда итоат карда намешавад, дар бефармонии Аллох».( Ниг. «Сахих ал-Чомй ас-Сагир» (7520))
Мавзуъ давом дорад. ИншоАллох давомашро
матрах мекунем. http://ok.ru/ramadanbaz
Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 2