Предыдущая публикация
Հաղ մի երթամ տեսության մըր քարերին, մըր ձորերին, մըր Մարութա բանձր սարին։ Առնիմ զիմ ծիրանի փող, ժողվիմ մարդերու, նստիմ անուշ խոտերու վրեն, հանց գառներ՝ մարդիկ նիստին զիմ չորս բոլոր, երգեմ էնոնց խաղաղության զիմ երգեր, մարդիկ հալալ զուլալ ախպրտոց պես գրկեն զիրար, չեղնի ոչ տեր, ոչ մշակ, ոչ թուր, ոչ բռնություն։
Փչիմ զիմ ծիրանի փող, ելման ծուխ բարձրանա երդիկներեն, խմեմ մըր լուս աղբյուրներն, զիմ քրտինք կաթա քարերու վրեն, մըր բանձր սարի ամպ լիզա զիմ սիպտակ ոսկորներ ...
Աքսել Բակունց - հատված << Ծիրանի փողը >> պատմվածքից։
Следующая публикация
Комментарии 1