Предыдущая публикация
СМЕХ СКРОЗЬ СЛЁЗЫ
Колькі з тварам не муцi,
Масак розных не кладзі,
Ды ніводная ніяк
Не праб"е да мозгу шлях.
А інструкцыі якія!!!
Раз наклаў - і маладыя.
Божа любы, што рабіць,
Як бы скуру аднавіць?
Толькі б тых падцяжак збегчы,
Што ўсіх зорак нам калечаць.
Пагляджу - не пазнаю,
Быццам хто сабраў радню.
Усе пявунні, як ні глянь,
Што адзіная сям"я
Я гляджу на Пугачову,
Бы Васільева яна.
А пляяда новых зорак?...
Быццам маці ў іх адна.
Губы, што труба у разрэзе,
Нос вядомага пяўца.
Скура ўся за вушы лезе,
Скулы клеяцца к жыўцам.
Як зірне, ды як празнае
Самы танны мільянер,
Колькі грошай вылятае
На падробкі кожны дзень.
Ляжа спаць з адной, назаўтра
Выбар свой не пазнае.
Куды збегла тая яркасць,
А ці тая, а ці не?
Напужаецца ж, вядома,
Што цяпер яму рабіць?
Адпісаў ужо паўдома,
Заплаціў увесь крэдыт.
А "малярцы" ўсё да лямпы, -
Зацалуе аж да пят,
І з кішэні ўсе даляры
Павышкрэбвае на зад.
Хоча зад свой акругліць,
Сілікон там пасяліць.
Грудзі тры гады з падсёлам,
Два кіло прышылі клёва.
Покуль дрэмле мільянер,
Возьме зранку за каўнер,
Перад гэтым зацалуе,
Покуль мару- зад надуе.
Ягадзіцы, бы шары
Будзе церці аб штаны.
Смех і слёзы мне пісаць,
Як цяпер каго пазнаць?
Любоу Ляпко
Следующая публикация
Нет комментариев