Վաղուց է ինչ քեզ չեմ տեսել ու վստահ եմ, որ չեմ ուզում տեսնել, բայց չեմ դադարում փողոցում փնտրել: Կարոտ... հըմ, չգիտեմ, բայց անքուն գիշերներս հաճախ են քո մասին պատմող հուշերով մեռնում, հիշողության ստվերն ինձ հանգիստ չի թողնում ու դու միշտ ես օգնության հասնում: Չէ՜, ես քեզ չեմ սիրում, պարզապես դու , դու իմ անցյալն ես գունավորում...ու գիտես, գուցե տարօրինակ է, բայց երազումս քեզ հաճախ եմ տեսնում. Մերթ գալիս ես ու ամուր գրկում, մերթ անծանոթի պես կողքովս անցնում: Դե իհարկե,այդ ամենը երազ է դատարկ, ա՜խ, իսկ իրականում... Իրականում վաղուց է չենք հանդիպում ու պատճառներ էլ արդեն չենք փնտրում: Պարզապես ունենք անցյալ, որ չի մոռացվի, համբույրներ, որ դեռ երկար կհիշվի, խենթ օրեր անթիվ, միլիոն գիժ արարք, վայր ունենք, որ մերը կմնա ինչքան ժամանակ ուզում է գնա... ունենք ամեն ինչ բացի իրարից, իրար կորցրինք շատ պատահական, անցյալում թողեցինք հազար ու մի պլան ու թեև դու դեռ կարևոր մեկն ես, իմ ներկայում դու այլևս տեղ չունես: ©
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев