Սե'ր էի երգում...

Գուսան էի դարձել, երգեր էի հորդում,
Սե'ր էի փնտրում երգերիս մեջ ու լո՜ւռ աղոթում,
Սիրտս հուսահատվում էր ու արտասվում,
Երգիս ամեն բառը` սիրո մասին էր խոսում։
Անհույս ապրումներից` տանջվում էի ու կեղեքվում,
Իմ արցունքաբեր հոգում` չկար հույս, կա'ր տրտում,
Մտովի փորձում էի հարցնել ինքս ինձ,
Բայց...չկա՜ր պատասխան, կար միա'յն թախիծ ։
Թափառական աշուղի նման` սազը ձեռիս,
Երգում էի հուզված, ման էի գալիս,
Սոխակներն էլ ինձ պես` սեր էին երգում,
Ծլվլում էին ու ինձ էին ձայնակցում։
Գիշերներն աչքերիս էլ չէ'ր գալիս քուն,
Մնում էի լալով, էրվա՜ծ ու արթուն,
Մթնշաղն էր պատում հոգումս մոլոր,
Իսկ սերն ու կարոտը` մնում էին հուշերում` հեռավոր։
Կրկին երգում էի, երգեր էի հորդում,
Շշնջում էի ու կրկի'ն աղոթում,
Որ, սիրո զույգերը միմյանց չլքեն,
Որ սիրող սրտերը` երբե՛ք չբորբոքվեն...