AQL va YURAK. AQL: Örningdan tur oynaga qara... YURAK: "U" yöqku! Kim uchun özinga oro berasan? AQL: Qara hayot naqadar gözal! YURAK: "U"siz hammasi be'mano... AQL: Yaqinlarin yoninda! YURAK: Lekin hech biri qalbinga yaqin emas! AQL: Axir sen kuchlisan! YURAK: Lekin holsiz... AQL: "U"ni unutishing kerak! YURAK: Hozir nima qilyotganakin? AQL: "U" boshqasi bilan! YURAK: Baribir sendayini topolmaydi... AQL: Nima uchun aynan sen qiynalishing kerak? YURAK: Chunki sevgan men "u" emas...
Samalyot bulutlar orasidan uchib borayotgandi.. Tösatdan nimadur yuz berdiyu qattiq tebranib pastga shöng'iy boshladi. Hamma havotirga tushib qoldi. Kimdir kamarini mahkam taqishga yana kimdirlar esa baqirishga tushdi. Faqat bir qizgina joyida xotirjamgina ötirib qög'irchog'ini öynar boshqalarga e'tibor bermasdi. Samalyot boshqaruvi iziga tushib yerga muvaffaqiyatli qöngach, yölovchilardan biri qizchadan söradi -Kichkina böla turib qanday qilib qulayotganimizda hech narsadan qörqmading? Qizcha yölovchiga kulib qöydi va javob berdi: -SAMALYOT BOSHQARUVCHISI MENI DADAM u hech qachon meni hayotimni havf ostiga qöymasligini bilardim...
Yarim tun. Soat 03:30 lar chamasida yigitning telefoni jiringladi. Telefonni ko'tardi, undan onasining ovozi eshitildi. "Oyi, yarim kechasi telefon qilishingiz shartmidi? Ertalab gaplashsak ham bo'lardi",- asabiylashayotganini bekitolmadi u. Ög'lining bu gaplarini eshitib onaning yuziga köz yoshlari yumaladi, shashti tushgan bo'lsada yig'lamsirab javob berdi: "Bundan roppa-rosa 30 yil oldin shu soatda sen ham meni bezovta qilganding. Tug'ilgan kuning bilan bolajonim...."