1.Бидонед: бинотарин чашм он аст, ки дар роҳи хайр боз шавад. 2.Бидонед: шунавотарин гуш он аст, ки барои бедории дил сухан фаро гирад. 3.Бидонед: қаноат ва тасаллут (голибият) бар шахват бузургтарин покдомани ва таквост. 4.Бидонед: дунё манзилест, ки чуз бо зухду порсойи наметавон аз офаташ солим монд ва харчи туъмаи он шавад, аз он начот наёбад. 5.Бидонед: вучуди шумо бахое чуз бихишт надорад, мабодо ба гайр аз он худро бифурушед. 6.Бидонед: тихидасти балост ва бадтар аз тихидасти ранчурии чисм аст ва бадтар аз марази бемории калб (рух) аст. 7.Бидонед: хирадманд он аст, ки бо фикри сойиб ва пешбинии комил бо корхо рубару шавад. 8.Бидонед: чиход бахои бихишт аст. Хар кас барои хештан чиход
Абу́ Исха́к Ибра́хим ибн Адха́м аль-Иджли́ (араб. ﺇﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻦ ﺃﺩﻫﻢ; 718, Балх — 781[1], неизвестно) — один из наиболее известных ранних суфийских аскетов, суннит, ханафит. Суфийская традиция описывает Ибрахима праведным и скромным. Самым известным учеником Ибрахима является Шакик аль- Балхи (ум. 810). Биография Согласно мусульманской традиции, семья Ибрахима была из Куфы, но он родился в Балхе. Большинство мусульманских историков считает, что Ибрахим является потомком брата Джафара ас- Садика, Абдуллаха. О жизни Ибрахима повествуют такие средневековые авторы, как Ибн Асакир и аль-Бухари. Ибрахим родился в семье правителя Балха, но отказался от престола, став аскетом. Согласно преданию, отречь