Ցավալի է, երբ նվիրում ես սիրտդ ու հոգիդ, չես խնայում ոչինչ, փոխարենը ստանում ցավ ու անտարբերություն... Շնորհակալ եմ քեզ, որ թույլ տվեցիր քեզ սիրել ու տանջվել, որովհետև միայն դրանից հետո ես հասկացա, թե ով ես դու, և ում եմ ես արժանի... Դու այն չէիր բնավ,...
Մենք միշտ կարոտում ենք...Էական չէ, թե ում կամ ինչին։ Էս անիծված զգացողությունը մեզ հետ է մեր ողջ կյանքի ընթացքում։ Այն սրտից դուրս չի գալիս, ուղղակի կյանքի տարբեր փուլերում միայն հասցեատիրոջն է փոխում։ Կարոտը ինչ-որ մեկն է, ում թողել ենք հեռվում, կարոտ...