QISHLOG'IM
Uzoqdada hayol qochar
Zar changlari kurinmaydi
Uzga yurtning shaxarlari
QISHLOG'IMdek bulolmaydi
Sog'ich hisi qadim bukar
Yurt sog'inchi azob ekan
QISHLOG'IMsiz utkan kunlar
Guyo olov duzox ekan
Bu duzoxta yonayaman
Umrim yeldek utib borar
Bu dunyoga tuymas kuzlar
Bir kun kelib tuyib qolar