მშობლები და ბავშვები გავაცილე,ერთი სული მქონდა როდის დაიშლებოდნენ რომ გულამომჯდარს მეტირა ჩემი უბედური ცხოვრება.

სახლში დავბრუნდით,ელიზა უხასიათოდ იყო, მობუსული დაჯდა დივანზე
-რა იყო დეე?-მის წინ ჩავიმუხლე და გავუღიმე
-აბა სადაა ჩემი მამიკო? გვანცასი ხომ მოვიდა?-მოიბუზა
-დეე მისმინე,შენი მამიკოც და დედიკოც მე ვარ კარგი?
-აბა გვანცას ორივე რომ ყავს? მეც მინდა მამიკო მეც!-წამოხტა და ყვირილი დაიწყო
გავშრი,არ ვიცოდი რა მეთქვა,იმას ხომ ვერ ვეტყოდი მამიკომ გაგვწირა და არ ()