ցնցեցիր հոգիս...
Մի անգամ Ծաղկաձորում հանգստանալիս է եղել Ավետիք Իսահակյանը: Երեկոյան խարույկի շուրջ հավաքված պիոներները երգել են, ասմունքել: Այդ հավաքին ներկա է եղել նաև Օֆելյա Համբարձումյանը: Վարպետը, լսելով երիտասարդ Օֆելյա Համբարձումյանի երգի ձայնը, մոտեցել է, համբուրել նրա ճակատը` կանխատեսելով ապագան.
«Աղջի՛կս, դու մեծ երգչուհի ես դառնալու. ցնցեցիր հոգիս»:
Տասնյակ տարիներ անց, երբ Իսահակյանը հիվանդ էր, իսկ բժիշկներն էլ արգելում էին անկողնուց վեր կենալ, հանկարծ ռադիոն հայտարարում է, որ շուտով ելույթ է ունենալու Օֆելյա Համբարձումյանը: Իսահակյանը շտապ ձայն է տալիս հարսին.
-Բելլա՛, շորերս բե՛ր, պիտի հագնվեմ:
Հարսը հակադարձում է.
-Ա՜խր, հայրի՛կ, քեզ չի կարելի վեր կենալ:
Իսահակյանը պատասխանում է.
-Ա՜խ, Բելլա, հասկանու՞մ ես, որ Օֆելյա Համբարձումյանի պես երգչուհուն պառկած չպիտի լսես:
Իսահակյանը հագնվում է, նստում իր աշխատանքային սեղանի դիմաց ու մինչև վերջ լսում է համերգը: Հարսը հիշում է, որ համերգի ավարտին Իսահակյանը հուզվել էր…
Օֆելյա Համբարձումյանը առաջին կատարողը եղավ Ավետիք Իսահակյանի «Սիրեցի յարս տարան» հայտնի ստեղծագործության։
Լուսանկարում՝ վաստակավոր երգչուհի Օֆելյա Համբարձումյան, Ավետիք Իսահակյան
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев