❶ TW MaDriDisTa ᴼᴿᴵᴳᴵᴻᴬᴸ Fans ❶

გაორება #2 გთხოვთ აზრი დააფიქსიროთ კომენტარებში ჩემთვის სამზარეულოში ვტრიალებ არ ვიცი რა ვქნა ყველას დავურეკე ვისაც მარი იცნობს მაგრამ არავინ მპასუხობს, კარებზე ვიღაცა ძალიან ნელა აკაკუნებს მეც ნელ-ნელა ვუახლოვდები კარს ხელი კანკალით ნელ-ნელა მიმაქვს მაგრამ არ ვაღებ კარს გვერძე ფანჯაში ნელ-ნელა ვიჭყიტები არავინაა მხოლოდ თეთრი კონვერტი დევს... ეს სასაცილო აღარაა უკვე.. კარებს ძალიან ძალიან ნელა ვაღებ და კონვერტს ვიღებ ძალიან ლოგიკური წარწერა წერია " შენ! " გამეცინა კიდეც . სწრაფად ვხსნი თან ვფიქრობ ალბათ შიგნით ფერად ფერად ფურცლები იქნება სადაც ეწერება გაები და სიცილის სმაილი იქნებოდა მიკრული, მაგრამ ! გახსნის თანავე ტელეფონს ვხედავ დიდხანს გაშტერებუკი ვუყურებ ტელეფონს აღარ შემიძლია უკვე დავიღალე დასაწოლად უნდა წავსულიყავი როცა ტეკეფონმა დარეკა, ტელეფონი ავიღე და ვყვირივარ -- რომელიხარ ? დამანებებ თავს ?? იქიდან არაფერი ისმის დიდხანს შემდეგ კი ნაცნობი ხმა მესმის -- გთხოვთ დამეხმარეთ ვინმე არის აქ გთხოოვთთ აშკარად ეტყობა რომ ტირის და თან შეშინებულია !!! ერთი წუთით ეს ხმა მეცნობა , არა არა შეუძლებელია კნკალით ვამბობ "მარი??" არ მჯერა ტეკეფონიდან მარის ხმა ისევ ისმის -- არავის გესმით ?? გთხოვთ დამეხმარეთ ! აფრის გაკეთება არ შემიძლია გაშეშებული მიჭირავს ტელეფონი რამოდენიმე ხნის შემდეგ ვყვირი. -- მარიიი !!! შენ ხარ ?? მაგრამ ხმა არ მესმის მისი აკბათ არ ესმის შემდეგ ტელეფონი ითიშება და რამოდენიმე წამშივე მომდის იმავე ნომრიდან შეტყობინება ვხსნი და ნელ-ნელა ვკითხულობ. -- როგორ მიხვდი რომ მარია ? შენ ალბათ მართლაც საუკეთესო მეგობარი ხარ ! მაგრამ ამსა ახკა არავითარი მნიშვნელობა აქვს !! იცი ცოტა მეწყინა კიდეც რომ გავიგე წვეულებას აკეთებდი და არ დამპატიჟე ? კარგი ამასაც დავივიწყებ მოკლედ მარი ჩემთანაა და თუ გინდა გადარჩეს ხვალ ამ ადგილას მოდი და რაღაც მიყურუებული ადგილის მისამართს მწერს არც მეგონა ამ ადგილას რამე იყო თუ არაა. დასაძინებლად წავედი მეორე დღეს კარზე კაკუნი მაღვიძებს უცებ ვიცმევ და გავდივარ გასაღებად -- გამარჯობა ძვირფასო როგორ ხარ?? -- გამარჯობათ კარგად თქვენ როგორ ხართ ქალბატონი ნანი ?? -- მეც კარგად -- შემობრძანდით ყავსა მოვადუღებ და ვისაუბროთ -- არა არა ჩემო კარგო მეჩქარება უბრალოდ მარი სახლში არ დაბრუნებულა და მეთქი აქ დარჩა ამიტომ მოსანახულებლად მოვედი. -- იცით რაშია საქმე მარი დილით წავიდა სამსახურში გამასწრო ახლა მეც უნდა წავსულიყავი.. -- უი ბოდიში შეწუხებისთვის კარგით მე წავალ და რომ ნახავ უთხარი აუცილებლად დამირეკოს -- აუცილებლად ნახვამდის და კარებს ნელა ვკეტავ არა მარი ვერ ვუთხარი ვერ გავბედე პირზე ხელს ვიგარებ და ვტირი მოტყუება მომიხდა გაუჩერებლად ვტირი ბოლო ხმაზე... ვერ გავბედე თქმა არ შემეძლო . მაპატიე მარი... არა რადაც არ უნდა დამიჯდეს მარის ვიპოვი და დავეხმარები ტირილს ვწყვეტ და იმ მისამართზე მივდივარრრთან ძალიან მეშინია ......... თუ მოგეწონათ დაალაიქეთ რომ შემდეგი თავი დაიდოს მალე შემდეგი თავი დაიდება +20 ლაიქზე