Предыдущая публикация
حقیقتی تفریحی 👇
Ҳақиқати таърихӣ.
Касоне, ки бадгумонӣ мекунанд, мусалмон нестанд. (Ҳадиси Паёмбар). Ҳамватанони азиз, биёед таърихро бидуни таассуб таҳлил кунем. Таърихро бо хоҳиши шумо навиштан мумкин нест ва далелҳоро гурехтан мумкин нест.
Номи афғон ё паштунӣ аслан Оғон буда, калимаи ибронӣ буда, маънояш ҳаром аст. Агар шумо донистан хоҳед, матни зеринро бодиққат ва боандеша хонед:
Дар сарзамини Хуросони Бузург пеш аз ҳуҷуми арабҳо, яъне якуним ҳазор сол пеш, берун аз баҳри Ҳинд, тибқи таърихи бостоншиносӣ, танҳо Тоҷикон ва форсҳо зиндагӣ мекарданд. Заминро Ариана ё Ирана меномиданд, ки маънояш Эрон буд .Тоҷикҳо ва форсҳо он замон забонҳоро Эри ё Гарри меномиданд. Ва забони онҳо Эри ё Гарри номида мешуд. Ва азбаски Тоҷикон ва форсҳо аввалин шахсоне буданд, ки ба кишоварзӣ шурӯъ карданд ва соҳиби даҳ ва деҳаҳо буданд, барои Тоҷикон ва форсҳо онҳо даҳҳо ҳам гуфтаанд, ки маънои деҳқонро дорад.
Ҳоло ҳам мардуми Покистон, ба вижа паштунҳо, барои Тоҷикону форсҳо бо даҳҳо забон ҳарф мезананд. Ҳар вақте ки шумо ба таърих бидуни таассуб бармегардед, аз сад сол то дусад сол пеш, ҳама паштунҳо кӯчманчӣ буданд. Дар замони ҳукмронии Сафавиён баъзе кӯчманчиёни паштун ва бодиянишинҳои казоқ дар баъзе ҷойҳо маскан гирифта, ба ҳокимони Сафавӣ хидмат мекарданд. Ва баъзе кӯчманчиён бо номи Юсуфзай, ки аксаран дар Покистони имрӯза зиндагӣ мекунанд, худро афғон меноманд. Онҳо даъво мекунанд, ки онҳо яке аз қабилаҳои Исроил ҳастанд ва худро насли Юсуф - пайғамбар меҳисобанд. Дар матнҳо ва анъанаҳои динии яҳудӣ гуфта мешавад, ки Шоул, ки яке аз ҳокимон ё инфиродгарони яҳудӣ буд, писар ва духтар дошт. Номи писараш Аврат ва номи духтараш Таған буд. Вақте ки онҳо ба синни ҷавонӣ мерасанд, шаҳват онҳоро мағлуб мекунад ва зино мекунанд. Дар натиҷа, Таған аз бародараш ҳомиладор мешавад. Мардуми яҳудӣ аз ин огоҳанд. Мувофиқи қонуни дини яҳудӣ, хиёнатро шаллоқ мезананд ва сипас бадарға мекунанд. Ва ҳангоме ки писар таваллуд мешавад. Номи ин кӯдак Оған аст, ки аз нисфи номи падар ва нисфи номи модар, яъне "Ав" ва "Ған", ки Оған шудаанд, гирифта шудааст. Қабилаи афғон, ки аввал ба сарзаминҳои Ҳиҷоз ва сипас ба Ҳиндустон омадааст, Юсуфзай ва сипас Оғон муаррифӣ шудаанд. Ва ҳоло англисҳо мехоҳанд нақшаҳои худро амалӣ кунанд ва таблиғ кунанд, ки паштунҳо яҳудӣ ҳастанд. Ва тибқи диаграммаи ДНК, танҳо афғонҳо, ки бо Юсуф шабеҳанд, ДНК -и яҳудӣ доранд. На сад фоиз, балки камтар аз сӣ фоиз. Боқимондаи паштунҳо на афғон ҳастанд ва на юсуфӣ. Бо ин найранг мустамликадорон мехоҳанд бо тири дукони кокук шикор кунанд. Аввал онҳо мехоҳанд ҳамаро яҳудӣ шуморанд. (Шумо ҳастед?) Аз ин рӯ, ман аз ҳамаи ҳамватанони азиз даъват мекунам, ки даст ба даст диҳанд ва ин номи мустамликавии ифлосро ба партовгоҳи таърих партоянд.
کسانیکه تعصب دارند ، مسلمان نیستند . ( حدیث نبوی ) . هموطنان گرامی بیایید تاریخ را بدون تعصب به تحلیل بگیریم . تاریخ را نمیشود به دلخواه و سلیقهُ خود نوشت و از حقایق نمیتوان فرار کرد
نام افغان یا اوغان در اصل عوغان و یک واژهُ عبری است که معنای حرامزاده را میدهد . اگر میخواهید بدانید متنِ زیر را به دقت و تامل بخوانید . در سرزمین خراسان بزرگ پیش از حمله اعراب یعنی یک و نیم هزار سال پیش از آن سوی فرا رود تا دریای سند نظر به گواهی تاریخ باستان شناسی فقط تاجیک ها و پارسی زبان ها زنده گی میکردند .و نظر به گواهی شاهنامه و کتاب مقدس اوستا این سرزمین بنام ایریانا یا ایرانا یعنی ایران نامیده میشد .تاجیک ها وپارسی زبان هارا در آن زمان ایری و یا هری می گفتند. و زبان شانرا بنام زبان ایری و یا هری می نامیدند. وبخاطریکه تاجیک ها و پارسی زبان ها نخستین کسانی بودند که زراعت را شروع کرده بودند و دارنده گان ده و روستا بودند ازین خاطر برای تاجیک ها و پارسی زبان ها دهگان نیز میگفتند که معرب آن دهقان میشود . واکنون نیز مردم پاکستان بخصوص پشتون ها برای تاجیک ها و پارسی زبان ها دهگان میگویند . وهر گاه بدون تعصب به تاریخ برگردید از صد سال تا دوصد سال پیش همه یی پشتون ها کوچی بودند .و در زمان فرمانروایی صفوی ها برخی از کوچی های پشتون و کوچی های قزاق را در بعض جاها اسکان دادند ودر خدمت حکمرانان صفوی قرار گرفتند. وبعضی کوچی ها بنام یوسف زی که اکثرا در پاکستان امروزی زنده گی می کنند خود را اوغان میگویند. وادعا دارند که آنها یکی از قبایل بنی اسراییل میباشند .و خود شان را از اولاده های حضرت یوسف نبی می شمارند . در متون و روایات مذهبی یهود آمده است که ساوول یکی از ملک ها ویا صاحب رسوخ های یهود دارای یک پسر و یک دختر دوگانگی بود. نام پسرش عوریت و نام دخترش تغان بود. وختیکه آنها به سن جوانی می رسند شهوت بر آنها غلبه می کنند و مرتکب فعل زنا میکردند. که در نتیجه تغان از برادرش حامله میگردد. وقوم یهود ازین باخبر میشود. وطبق قانون مذهبی قوم یهود زنا کار شلاق خورده و سپس تبعید میگردد. و وختیکه نوزاد که پسر میباشد به دنیا میآید. نام این کودک را اوغان میگزارند که از نیم نام پدر و نیم نام مادر یعنی او و غان که میشود اوغان .و وختیکه انگلیس ها نیم قاره هند را تصرف میکنند .و میخواهند که پلان های دراز مدت استعماری شانرا پیاده کنند. قبیله اوغان که ابتدا به سرزمین های حجاز و سپس به طرف هندوستان میایند .و بنام یوسف زایی و سپس بنام اوغان معرفی میکردند. وحالا انگلیس ها میخواهند پلان های شان را پیاده کنند و هی تبلیغ میکنند که گویا پشتون ها یهودی استند. و طبق دی آن ا ی نگاری فقط اوغان ها که همان یوسف زایی استند دارای دی آن ای یهودی میباشند. آنهم نه صد درصد بلکه کمتر از سی فیصد. ومتباقی پشتون ها نه اوغان استند ونه یوسف زایی. استعمار با این ترفند میخواهند با یک تیر دو فاخته شکار کنند .اول اینکه همه را یهودی قلمداد کنند.و دوم میخواهند که احساس حقارت و خجالت به مردم پیدا شود یعنی میخواهد بگوید که شما همان حرام زاده های هستین که در اثر زنا با محارم پیدا شده اید. فلهذا از همه یی هموطنان گرامی میخواهم که دست به دست هم داده و این نام کثیف استعماری را به ذباله دان تاریخ بیندازیم این نام کثیف استعماری را انگلیس ها در زمان امیر عبدالرحمان در وقتِ انعقادِ معاهدهُ دیورند بر سرزمینِ مقدس خراسان بزرگ تحمیل کردند.
Следующая публикация
Нет комментариев