Ээх ушул кыргызымдын жигиттери
Болсо экен намысыңа жараша акылың
Кердейесиң башың жеткенсип асманга
Бутуң жерде бил ошону унутпа
Кыз бала менен кыжыңдаша сүйлөйсүң
Эркек көрүнбөсөм сүйүп ал деп корейди
Ишенгениң ошол сенин келбетиң
Билгин бузуп жатат сүйлөгөн сөзүң менен пейилиң
Айтаарым кулак салгын кол шилтебей
Бул сүрөт кандай тартылсада каанча мээрим менен тартылган
Кандай жазылсада жазылган суктануу менен
Билесиңби агатайым намыстуу аларды канчалык көрө албай жатканыңды
Ылай ыргыттың тийбеди ага
бирок карачы сенин колуң ылай боюнча калды
Кыргыздын күмүш кемери
Кырныздар сөздүн чебери
Тантырап кыйынмын деп жаза бербей
Ойлонуп сөзүңдү сүйлө абайлап
Анын мындай экенин ачып койдум
Үч гана тамгадан турган ДОС деген, ал ким?
Дилимди билип,дилгирленбеген акмакбы?
Эмне же ийгиликке кошо кубанбаган адамбы?
КУТТУК сөзү чыкпаган соң оозунан ким ал? Маңкурт де башкабы?
Ойлогон ойду тагдыр мага орундатканы көмөктөшпөй жатканда.
Ый менен аралаш сыноолорго чыдабай чөгүп баратканда,
Дос деген оорумду жеңил кылбаса ким ал анда дос эмес?
Душманбы же кыйналганымды көрүп ырахаттанган?
ДОС деген сөзгө татыбаса алар ким анда?
Ылайды шыбап мага найзасын сайган зөөкүрбү?
Досуңмун деп туруп душманымдын досу болсо?
Анда мен аларга капа деле эмесмин,
Андай кемчонтойлор менде болсо бир даалай
Ушул мүнөттөр,саат жебеси 22:45 ти каккылап,
Жан кыйноо, элестеткис толгоолор.
Кой десе болбой шоктонуп
Ыңаалап жарыка келген күнүм,
Апакемдин ичинен чыга калып,
Так ушул саатта көкүрөктө жаткан күнүм.
Энекемдин табылгыс даамдуу сүтүн ,
Ээң алгач оозума алган күнүм.
Талпынып чооң жашоого аракеттенип,
Дүйнөнүн кандайлыгын сезбеген күнүм
Мына секунт мүнөткө, саатка, күнгө, айга, жылга алмашты,
Ыңаалаганым калып айлананы билген кезим.
Он сегиз жыл өмүр сүруп бул жарыкта,
Бой тиреп наристеден бийкеч кызга айланганмын
Алпештеп берген мээрим, ЫРААЗЫСЫН АПАКЕ,
Бул ааламды тааныганга көмөк болдуң,ЫРААЗЫМЫН АПАКЕ.
Апаке рахмат сага, бул жашоодо жашашыма шарт түздүң,
Апаке рахма