O gunler tek
*
*
*
Unuda bilmərəm gülüşünü,
səbəbi səndin gülüşümün,
bircə gəlsən unudaram mən bil ki, vaxtsız gedişini
unuda bilmirəm xatirəni mən.
Gəl yenə ömrümə, gəl sən,
gəl mənə yenidən dön
və biz yaşayaq əl ələ o günlər tək.
Gəl mənim ömrümə qonaq ol,
yenidən mənə yar ol,
dost ol deyəmmərəm ki sənə.
Çünki dərin mənim məsələm,
bil ki bunu sənə desəmdə çox gec artıq,
məni qocalar evinə çox tez atdın.
Əvvəli gözəl olan hekayəmin sonunu gozləyənlərə son,
bu da ardi…
Yolunu gözləyirəm həmin o köhnə parkda,
yolunu gözlədiyim unudub məni çoxdan,
bəlkə də çoxdandı görmədiyim gözəl yarım bir gün belə yada salmır xatirələri.
Görəsən indi harda kimlə gülür yanaqları,
Görəs