Предыдущая публикация
ჩვენი იმედი და ჩვენი ოცნება ხარ,გულით რომ დაგვაქვს ხატება შენი,ჩვენი ტკივილი და მონატრება ხარ,შენი ნებით რომ შეგვყარე სენი.
ყველდან ჩვენი ცრემლის მიზეზი ხარ,ეს ცხოვრება,შევიცნეთ შენით,არ ვიცი როგორ თუნდაც უნებურად,ცრემლებს ვმალავთ და ვერ ვამბობთ ენით,მაღლა ზეცაში ამაღლდა სული,დაუკითხავად წაგვართვი გული!სიტყვის უპლება არ დაგვიტოვე,დაუკითხავად გაჩერდა გული,არც კი იპიქრე მარტო დავტოვე,პატარა ბავშვის ობოლი გული,დღემდე გეძახის,დღემდე მოგნატრის,ოტხი ობოლი გულის კივილი,ბოლო დანახვა ოთხი დგიტ ხილვა,და ამის სჰემდეგ წყვდიადის ხილვა?!გული გიცემდა თან ბევრს ნატრობდა,მაგრამ უბედოდ გერგო არ ხილვა,სხვის მოლოდინში გალიე ღამე,უფალიც თითქოს გაცდიდა ღამეს,მოლოდინს კარიც გაიღო შენთვის,გრდზნობა გაიგე საყვარელ შვილის,უკანასკნელი დღე იყო შენთვის,უფალმაც მიგიღო ცოდვილი შვილი...ერთხელ ვინატრეთ ცხოვრებაში,ერთხელ ვინატრეთ და იმ ერთხელაც ცხოვრებაში შენ ერთს გინატრეთ,შენტვისლოცულობს ეს ოთხი ბავშვი,ზემოდან შენიც დალოცე ბაბო,მოგონებებში მუდამ იცოცხლებ სანამ იცოცხლებს სახელი ''ბაბო''
(ტკივილამდე გვენატრები...))((მანჩოსგან))...
Следующая публикация
Комментарии 5