Предыдущая публикация
Вместе с ✿✿⊰Le ka⊱✿✿, lali laliko, lia chixladze-zviadadze, nana lacabidze, ირინა გიგაური, Нино Хурцилавой, NANA nana, ܓܨმ ❄ ♛ ❄ იܓܨ, ➷❤➹ მარი ➷❤➹, ნა თი, გაუქ მდა, ♕˙·•●♥ TINI♕˙·•● ♕˙·•●♥ GB♕˙·•●♥
იცი, უფალო, რა არის ცრემლი?
ვერ მიამსგავსებ შენს შექმნილ წვიმას, ცრემლი ისააა, როდესაც ებრძვი, ცრემლი ისაა როდესაც გტკივა.
Следующая публикация
Комментарии 15
უფალი გფარავდეს, ღმერთს უყვარდე და ებრალებოდე, მადლი დადე და არ დაგეკარგება, სითბო მიეცი და გული გაგითბება, სიყვარული დათესე და აუცილებლად გაღვივდება, აღმოცენდება და მთელი ცხოვრება გვერდით დაგიდგება.
ყოველთვის გქონოდეს სიხარულის სხივი თვალში და გულში სიყვარული.!!!
გუშინ რა ლამაზად ვოცნებობდი
http://www.playcast.ru/view/5953596/54d15c671216ba3d13b3ea5ed2c101781615a521plწამებს წაუღიათ ის წუთები,
გულში ჩარჩენილო იმედებო
ოხ რა გულსაკლავად იწურებით, (((
ჩემი ცრემლები მარტო ჩემია...მარტო ჩემია ახლო და მკვიდრი..ყოველი
http://youtu.be/SICaNjdzI3kცრემლი გულის დარდია,ხელში ვაგროვებ ჩუმად და ვითვლი..ჩუმად ვითვლი და
მუჭში ვინახავ,რადგან არცერთი არ არის ყალბი....მხოლოდ ცრემლებმა იციან
ჩემი, გულის ტკივილი და დიდი დარდი.
Эти Цветы Для Самой Прелестной!!!
yapfiles.ru/files/370302/232.swfდა ჩვენ ნაკლს ჩვენვე ვატარებთ მხრებით.
ხანდახან ვიცით როგორ მოვიქცეთ...
ხანდახან ვიცით და მაინც ვცდებით...
ხანდახან მინდა თავი დავხარო,
და ღამე ლოცვით მინდა ვათიო,
ვინ ვარ? რომ ვინმეს ცოდვები ვთვალო?
ან ვინმეს რამე არ ვაპატიო?
მე მიყვარს შენი უნიღბო სახე,
როცა გვერდით ხარ რწმენით ვივსები,
შენ მეგობარო მიყვარხარ ძლიერ..
ყველა ნაკლით და ყველა ღირსებით"
ქარმა წაიღო ის გრძნობა ძველი,
შენ რომ გიყურებ ფიქრით სხვაგან ვარ
მერე წავალ და არაფერს გეტყვი.
გაივლის დრო და მოვა ზამთარი,
დარდი ფიფქებად დაიწყებს თოვას
რომ შემცივდება დაბერავს ქარი,
ჩემს გასათბობად არავინ მოვა.
ხმადაბლა ისევ რომ ამღერდება,
,,ვერხვის ფოთლთა თეთრი ლაშქარი“
შენი თვალები გამახსენდება
და ისევ ისე დაბერავს ქარი.
ისევ გაჩნდები ღამის სიზმრებში,
ძველ სურათებსაც მოვძებნი სადმე,
ჩავიძირები ისევ ფიქრებში
და გულში ისევ ჩუმად გინატრებ.
გეტყვი დაბრუნდი,მე შენ მიყვარხარ,
ჯერ კიდევ მახსოვს ის გრძნობა ძველი,
რომ ვერ გიყურებ დარდით აღარ ვარ
შენ კი წახვალ და არაფერს მეტყვი.
შენი სურათი მე მაქვს სახსოვრად
და იგი მიყვარს რადგან შენია,
ან რა ძალაა რომ არ მიყვარდეს
შენგან მის მეტი რა დამრჩენია.
მომენატრბა შენთან შეხვედრა,
მაგრამ ვაი რომ იქ არ იქნები
მთვარის ნათელზე დავხედავ სურათს,
შუა ღამისას ავქვითინდები.
მე შენ არასდროს არ დაგივიწყე...Ещёგეტყვი დამთავრდა, აღარ მიყვარხარ,
ქარმა წაიღო ის გრძნობა ძველი,
შენ რომ გიყურებ ფიქრით სხვაგან ვარ
მერე წავალ და არაფერს გეტყვი.
გაივლის დრო და მოვა ზამთარი,
დარდი ფიფქებად დაიწყებს თოვას
რომ შემცივდება დაბერავს ქარი,
ჩემს გასათბობად არავინ მოვა.
ხმადაბლა ისევ რომ ამღერდება,
,,ვერხვის ფოთლთა თეთრი ლაშქარი“
შენი თვალები გამახსენდება
და ისევ ისე დაბერავს ქარი.
ისევ გაჩნდები ღამის სიზმრებში,
ძველ სურათებსაც მოვძებნი სადმე,
ჩავიძირები ისევ ფიქრებში
და გულში ისევ ჩუმად გინატრებ.
გეტყვი დაბრუნდი,მე შენ მიყვარხარ,
ჯერ კიდევ მახსოვს ის გრძნობა ძველი,
რომ ვერ გიყურებ დარდით აღარ ვარ
შენ კი წახვალ და არაფერს მეტყვი.
შენი სურათი მე მაქვს სახსოვრად
და იგი მიყვარს რადგან შენია,
ან რა ძალაა რომ არ მიყვარდეს
შენგან მის მეტი რა დამრჩენია.
მომენატრბა შენთან შეხვედრა,
მაგრამ ვაი რომ იქ არ იქნები
მთვარის ნათელზე დავხედავ სურათს,
შუა ღამისას ავქვითინდები.
მე შენ არასდროს არ დაგივიწყებ
მაშინ სრულიად გულქვა ვიქნები,
დამავიწყდები მაშინ როდესაც,
ამ ქვეყანაზე აღარ ვიქნები...
სულ შენ გეძახი ვცოდავ თუ ვჯობნი ჩემში ცდუნებებს,
თუ კი ვბორძიკობ,თუ კი ვეცემი და თუ მტკივა მუხლის თავები,წამოდგომაში დახმარებას ისევ შენ შეგსთხოვ...და როცა ვდეგბი,როცა ისევ ვსწავლობ სიარულს,მაღლა ვაპარებ მზერას და გეძებ,გულის გულიდან გწირავ მადლობას ჩემო უფალო...
ჩემო უფალო,
შენი არსობის,სიახლოვის,სასწაულების,ძალის და მადლის იმედზე ვარ ამ ქვეყანაზე...
შენით მოსული,შენს მიერი ყველა დილების,ყველა მიმწუხრის,ყვავილობის და ფიფქად ბარდნის მადლობელი ვარ...
მზეში ყველა ღრუბლის სევდა შემდნარიყო,
ალბათ, მამა ღმერთსაც დავიყოლიებდი,
წვიმა მოვიდოდა, შენ რომ ჩემთან იყო...
ჭკნება გაზაფხული მიღმა დარაბების,
ზაფხულს შემოდგომა გარდაცვალებია,
რა ვქნა? არ მახარებს ისე არაფერი,
როგორც სიყვარულის ჟონვა თვალებიდან...
ჰოდა მეტირები, ისე მეტირები,
ლამის თვალებიდან ვიგრძნო ფოთოლცვენა,
ვიცი, უსასრულო დარდი ვეღირები,
ანდა სინანული თვითმკვლელ მომლოცველთა...
სადღაც უჩვეულოდ კვნესის როიალი,
გული აუჩუყდა მზეს და ჩაიძირა,
გზებმა მოწყენილი ხალხი მოიარეს,
ხალხი მოიარეს, თუმცა, რა იციან, -
როგორ ფარფატებენ ცაში თოლიები,
ჩემში უშენობა როგორ შემდნარიყო...
ალბათ, მამა ღმერთსაც დავიყოლიებდი,
წვიმა მოვიდოდა, შენ რომ ჩემთან...Ещёსადღაც გაიფრინა გუნდმა თოლიების,
მზეში ყველა ღრუბლის სევდა შემდნარიყო,
ალბათ, მამა ღმერთსაც დავიყოლიებდი,
წვიმა მოვიდოდა, შენ რომ ჩემთან იყო...
ჭკნება გაზაფხული მიღმა დარაბების,
ზაფხულს შემოდგომა გარდაცვალებია,
რა ვქნა? არ მახარებს ისე არაფერი,
როგორც სიყვარულის ჟონვა თვალებიდან...
ჰოდა მეტირები, ისე მეტირები,
ლამის თვალებიდან ვიგრძნო ფოთოლცვენა,
ვიცი, უსასრულო დარდი ვეღირები,
ანდა სინანული თვითმკვლელ მომლოცველთა...
სადღაც უჩვეულოდ კვნესის როიალი,
გული აუჩუყდა მზეს და ჩაიძირა,
გზებმა მოწყენილი ხალხი მოიარეს,
ხალხი მოიარეს, თუმცა, რა იციან, -
როგორ ფარფატებენ ცაში თოლიები,
ჩემში უშენობა როგორ შემდნარიყო...
ალბათ, მამა ღმერთსაც დავიყოლიებდი,
წვიმა მოვიდოდა, შენ რომ ჩემთან იყო.
სადაც სიკეთე დღის სინათლედ ზეცამდე ადის.
მე არ მწადია არც გაქცევა და არც სიკვდილი,
მინდა სიმშვიდის მოპოვება, ყველაფრით დაღლილს.
წასვლა მომინდა უფრო შორს და უფრო დიდი ხნით,
რადგან დამღალა უფერული დღეების რბოლამ.
გულს ენატრება უდარდელი, წრფელი ღიმილი,
როგორ მამძიმებს აუხსნელი დარდების გროვა.
წასვლა მომინდა, უსასრულოდ გაშლილ სივრცეში,
სადაც ვიქნებით მხოლოდ მე და ჩემი ფიქრები.
ვცადე ღიმილი, მაგრამ გულთან სევდა მოვიდა,
სინათლით დაცლილ დღეებიდან წასვლა მომინდა