Предыдущая публикация
Հա՛յր իմ, ճերմակած, բայց ո՛չ ծերացած, Փորձության ճամփով, դեռ վաղու՜ց անցած, Դու՛ ճիշտ չափանիշ մա՛րդ հասկացության, Անսպառ աղբյուր՝ խղճի, բարության: Շա՜տ ես չարչարվել, դեռ մանկուց ի վեր, Քեզ բաժին ընկան շատ խորը ցավեր, Բայց չ՛ես վհատվել, եղե՛լ ես արթուն, Սարի պես ամու՛ր, մնացել կանգուն: Կյանքում ապրել ես արդա՛ր քրտինքով, Եղել հասարակ, սուրբ ա՛ղ ու հացո՛վ, Ճակատդ միշտ բաց ու դուռդ՝ լայնքին, Շտա՛պ օգնություն է եղել ամենքին: Երբեք չե՛ս ձգտել դու հարստության, Բայց ունես գանձեր՝ ծով իմաստության, Խոսքերը քո՝ կիրթ, քո խորհուրդները, Գնահատե՛լ են հասկացողները: Հարգանք ու պատի՛վ ունես ամենուր, Հպա՛րտ եմ քեզնով, ի՛մ Աստվածատուր, Օջախդ միշտ վառ անշեջ կրակով, Ինքդ թագավոր՝օծված սուրբ թագով: Գահդ միշտ զորեղ, ձեռքիդ գավազան, Հոգիդ դրախտի պարտե՛զ սրբազան, Կաղնու պես ամու՛ր, կյանքդ ՝դարավոր, Քո ցա՛վը տանեմ, հա՛յր իմ, թագավոր…
Следующая публикация
Нет комментариев