მე ახლა ნორმალურად შენი სახის ნაკვთებიც კი არ მახსოვს,

თუმცა ყოველთვის ასეთს წარმოგიდგენდი…
თვალებში ღრუბლიანი ამინდებით,
ირონიაშეპარული ღიმილით…
ფეხებზემკიდია სიარულის მანერით....
არასდროს მდომებია ბედნიერი დასასრული
თეთრი კაბით და ნასროლი თაიგულით,
არც იმაზე მიოცნებია ოდესმე,
ჰორტენზიები დამხვედროდა კარის ზღურბლთან…
არც ჩემზე შეყვარებული შენი თავი მინატრია_
მომავლზე ჩაფიქრებული…
სავსე საფერფლე და შენი ხელით შეკრული
ფეხსაცმლის თასმები,
დედაცვატირე ამაზე მაგარი რომანტიკის