Աղջիկը 16 տարեկան էր, տղան՝ 17: Սիրում էին իրար: Այնքան շատ էին սիրում, որ զգում էին իրար հետ կապված ամեն ինչ, նույնիսկ հազարավոր կիլոմետրեր հեռու: Նրանք հանդիպում էին ամեն օր և երբեք իրարից չէին նեղանում: Բոլորը գիտեին նրանց մասին, սկսած ընկերներից, վերջացրած ծնողներից: Նրանք շատ երջանիկ էին, այնքան որ կարծես հեքիաթում գտնվեին, ողջ աշխարհը իրենցն էր: Նրանք միայն միմյանց համար էին ապրում… Այսպես անցնում էին օրերը, նրանք մեծանոմ էին: Ընդունվեցին նույն ուսումնական հաստատությունը, նույն բաժինը… Մի խոսքով ամեն ինչ իդեալական էր նրանց համար: Բայց հանկարծ, երբ երկրորդ ուսումնական տարին դեռ նոր էր սկսվել, տղան չէր գալիս դասերի, չէր պատասխանում աղջկա հեռախոսազանգերին: Աղջիկը անհանգիստ էր, անընդհատ զա