15 წლის იყავი,როდესაც პირველად გითხარი "მე შენ მიყვარხარ". შენ კი გაწითლდი, თავი დახარე და გაიღიმე.20 წლის იყავი, როდესაც გითხარი "მე შენ მიყვარხარ". შენ ხელი ხელზე მომკიდე და მაგრად მოუჭირე, გეშინოდა, რომ სადმე არ გავმქრალიყავი.25 წლის იყავი, როდესაც გითხარი: "მე შენ მიყვარხარ". შენ საუზმეს მიმზადებდი, მომიტრიალდი, შუბლზე მაკოცე და მითხარი: უმჯობესია იჩქარო, სამსახურში არ დაგაგვიანდეს...30 წლის იყავი, როდესაც გითხარი "მე შენ მიყვარხარ". შენ კი მითხარი: თუ მართლა გიყვარვარ, გთხოვ უფრო ადრე დაბრუნდე სახლში სამსახურის შემდეგ.40 წლის იყავი, როდესაც გითხარი "მე შენ მიყვარხარ".შენ სადილს ამზადებდი და მითხარი: კარგი ძვირფასო,მაგრამ გთხოვ ბავშვებს გაკვეთილები გამოჰკითხო.50 წლის იყავი,როდესაც გითხარ
ქალი კი არა ფერია ხარ, ქალად ნაქარგი, ხარ სილამაზე სალვადორის ფუნჯით ნახატი!!! ქალი კი არა, ცდუნება ხარ, ამქვეყნიური, ხარ ოკეანე ტალღის ფსკერზე ამოხეთქილი, ოხ, ეს თვალები, შენი ტრფობით გადაფეთქილი... ქალი კი არა, გუმბათი ხარ, ღვთისგან ნაგები ხარ სალოცავი, წმინდა ხატთან,ჩოქვით ნაფერი...ქალი კი არა, ნოტები ხარ, აჟღერებული, მთვარის სონატა, ბეთჰოვენის მუზად ნაქები... ქალი კი არა, პიესა ხარ, ჩემთვის ნაწერი, ხარ ბაირონის სტრიქონებში კალმით ნაფერი... ქალი კი არა, პლანეტა ხარ, შენ მზით გამთბარი... ხარ სიმფონია, მარცვალ-მარცვალ ლექსში ჩამდნარი... ქალი კი არა, ფერია ხარ, ქალად ნაქარგი...
თვეებს კიარა საუკუნეებს ვერ წაუშლია,,,მაპატიე ტკივილამდე რო გავზარდე ეს გრძნობა,შენც ხო კარგად იცი,ვერავისთან გატარებული დღეები ვერ შეცვლის იმ წამს,რომელი წამითაც საუკუნეების მანძილზე ვცხოვრობდით,მენატრება ის წამი როდესაც დავრჩით დროში უცვლელნი სამარადისო
ადამიანები ღიზიანდებიან რეალური კრიტიკის გამოც, ცხოვრებისეულ ასპექტში. გაურბიან ჭკუის დამრიგებლებს, ბეზრდებათ სასარგებლო რჩევების სმენა. ამრეზილი თვალით კიარ უნდა უყურო, იმ პიროვნებას, ვინც დრო დაგითმო, რაიმე ერჩია,პირიქით უნდა გიხაროდეს,მას ფეხებზე არ ჰკიდიხარ.
ცხოვრება მხოლოდ ერთი არჩევანის წინაშე გაყენებს. ან იბრძვი საკუთარი ბედნიერებისთვი ს, ან შენს თავს სხვების კეთილ განწყობისთვის ყველაზე უკან აყენებ. მეორე შემთხვევაში აუცილებლად უბედური ხარ, პირველიდან კი ყოველთვის შეიძლება რაღაც გამოვიდეს...!!