Համբույրով սրբեմ աչքերը քո թաց,

Փայփայեմ ճերմակ վարսերդ փափուկ,
Իմ անուշ մայրիկ, մայր իմ տառապած...
Մայրացա՝ իմ մեջ մայրացար նորեն,
Աչքիս դեմ հավերժ դու աստվածացար,
Իմ հավքը թռավ մանկության ձորեն,
Չիմացա՝ ինչպե՜ս, մա՛յր իմ, ծերացար...
Դաժա՛ն է կյանքի օրենքը, դաժա՛ն,
Կցնդես, եթե մեկ առ մեկ խորհես,
Մեր գարուններն, ա՜խ ու՞ր չքացան,
Ու՞ր է գարունն իմ, որ ինձ օրորես...
Մանկութունս անցավ, ա՜խ, տարավ իր հետ,
Ջահելությունդ, իմ անուշ մայրիկ,
Ինչքա՜ն էլ կանչեմ, էլ նա չի գա ետ,
Նա մեզ հետ խաղաց ինչպես խաղալիք...
Բալիկներ ունի բալիկդ, մայրի՛կ
Փեշերից ձգող՝ գարուններ ծաղկող,
Ա՜խ, թռչուններ են օրերն անցողիկ՝
Լոկ տաք հուշերով մեզ հեռուն տանող։
Գա՛մ, ջերմ կարոտով արևներ բերեմ,
Ժպիտներ բերեմ, ժպտա՛ս, իմ մայրի՛կ,
Գա՛մ, քո տառապած ձեռքերն համբուրեմ,
Քեզ փարվեմ՝ դարձած մանուկ մի փոքրիկ..