Ծ Ե Ր ՈՒ Թ Յ ՈՒ Ն

Ծերությո՜ւն…
Դու էլ դուռս բախեցիր,
Երևացիր աչքերիս դեմ՝
Քո տեսքով սապատավոր։
Ինչ ունեի տվեցի,
Մինչև հասա քո շեմին,
Հիմա ձեռքերս դատարկ՝
Ի՞նչ անելս չգիտեմ…
Ինչո՞ւ եկար այսքան շուտ,
Չտեսնեի քեզ բարով,
Ծալքերում կնճիռներիս՝
Չննջեր հույսս վերջին…
Դու եկել ես աշնան պես,
Ու թափվում ես գույներով,
Չեմ էլ ուզում էլ խոսես,
Քո խարխլված բառբառով։
Ու չփորձե՛ս լինել իմ վկան ,
Ու մասնակից իմ լուռ վեճերին ,
Ա՜խ երնեկ չգայի՛ր այսքան շուտ
Չդառնայիր հաշվապահ կյանքիս էջերին ։
25.09.2018
ՇՈՒՇԱՆՆԱ