Малумки, Исломда куфр юртидан Ислом юртига хижрат килиш вожибдур
«Албатта (мусулмонлар билан бирга «ҳижрат» қилмасдан кофирлар қўл остида яшашга рози бўлиш билан) ўз жонларига жабр қилган кимсаларнинг жонларини олиш чоғида фаришталар уларга: «Қандай ҳолда эдингиз?», деганларида: «Биз бу ерда чорасиз бечоралар эдик», дедилар»... («Нисо»-97)».
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:
«Мушриклар билан уларнинг диёрида бирга яшаган кишидан (мусулмонлар) зиммаси пок». (Табароний ривояти).
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:
«Ширк келтириб юрган мушрик исломни қабул қилгач, то мушрикларни ташлаб мусулмонларга қўшилмас экан, Аллоҳ таъоло унинг амалини қабул қилмайди». (Ибн Можа ривояти).
«Ким мушрик билан бирлашиб, у билан бирга яшаса, ўша (мушрик) билан баробардир». (Силсилаи саҳиҳа).
Ва бу мазмундаги хадислар жуда куп.
Ва уламолар бундан мустасно килиб айтади: агар куфр юртида яшаётган инсон ўз динини изхор килиб, унга дават этиб ва мусулмонларни фарзандларига талим бера олса, у инсонга хижрат вожиб бўлмайди.
Ва шу билан бирга уламолар ўз дини изхор килиш кандай кўринишда бўлишини хам баён этиб ва ўз динини изхор килиш бу аввало тавхид ва дин асосларида ва сўнг намоз рўза каби бошка масалаларда бўлади деб айтди
Шайх Мухаммад Ибн Ибрахим Аль-Аш-Шайх айтади: "Мусулмон инсон динини изхор килиши намозни адо этиб ва бошка дин амалларини бажариб зино ва сутхорлик каби харом ишлардан четланишлик билан эмас балки динни асли бўлган тавхидни изхор килиш ва уни зидди бўлган кофир ва мушрикларни куфр ва ширк амалларидан (куфр концитутсиясидан) безор бўлиш билан булади. Каранг: "Фатавау расаиль шейх Мухаммад Ибн Ибрахим", 1-87
Шайх Хамд Ибн Атикдан сўралди: Куфр юртида яшаётганлар ўз динини изхор килиш учун кандай шартлар топилиши керак?
Жавоб: "Ўз динини изхор қилишга келсак, хақиватданхам кўпчилик инсонлар икки шаходатни айтиб, намозни адо этиб ва масжидлардан уларни хайдамаётганига биз ўз динимизни изхор қилмоқдамиз деп адашишди ва бу адашишликни жирканч турларидандур.
Шуни билгинки, хақиқатданхам куфрни хар-хил турлари бор ва у турларни бўлимлари бор ва у бўлимларни куфрга тушурадигон кўпайгувчи сифатлари бор ва буларни базилари баён қилинган, куфрни хар бир тури ва бўлими, ўзидан куфрни малум бир тури билан ажралиб туради ва инсон ўз динини изхор қилгувчилардан бўлмайди токи ушбу куфрни турлари, бўлимлари ва барча сифатларига каршилик қилиб, ўз душманлигини очиқ қилмагунгача.
Ва агар у ердаги куфр, ширк бўлса, бундай холда мусулмон инсонга ўз динини изхор килиш тавхидга чакириб, ширкдан огохлантириб ва ундан тўсишлик билан бўлади.
Ва агар у ердаги куфр Мухаммад соллаллоҳу алайҳи васалламни инкор қилиш бўлса, бундай холда мусулмон инсон учун ўз динини изхор қилиш Мухаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам Аллоҳни пайгамбари деп унга эргашишликка чақириш билан бўлади.
Ва агар у ердаги куфр намозни тарк қилиш билан бўлса, у ердаги мусулмон учун ўз динини изхор қилиш намозни адо этиб ва унга буюриш билан бўлади.
Ва кимники куфри мушриклар билан дўстлашиб уларга итоат қилиш билан бўлса, у ерда мусулмонлар учун ўз динини изхор қилиш у мушрикларга нисбатан очиқ ойдин адоват билан душманлик қилиш билан бўлади.
Умумий қилиб айтганда мусулмон ўз динини изхор килгувчилардан бўлмайди, токи кофирларга адоват билан душманлик қилиб ва ўша кофирларни кофир бўлишига сабаб бўлган амалдан безор бўлмагунгача. Ва ушанчун мушриклар Аллоҳни пайгамбари хақида шундай деп айтди: "У бизни динимизни пастга урди ва бизни динимизни ахмоклик деди ва бизни бутларимизни хақорат қилди"
Ва Аллоҳ таъоло айтди: Айтинг «Эй инсонлар, агар сизлар менинг динимда шак-шубҳада бўлсангиз, бас, (билингизки) мен сизлар Аллоҳни куйб сигинадигон бутларингизга ибодат қилмайман, балки сизларни жонингизни оладиган зот - Аллоҳга ибодат қилурман ва мен мўминлардан бўлишга маъмурман (амр этилинганман)». Ва (менга буюрлганки) ўзингизни доимо тўғри бўлган динда (Исломда) тутинг. Харгиз Мушриклардан бўлманг. Ва Аллоҳни кўиб, сизга фойда ҳам, зиён ҳам етгазаолмайдиган–нарсага илтижо қилманг. Бас, агар шундай қилсангиз, у холда албатда золимлардандирсиз.
[Юнус 104-106]
Ва Аллоҳ уз Росули соллаллоҳу алайҳи ва салламга, "эй инсонлар..." яни, агар сизлар менинг динимда шак-шубҳада бўлсангиз, бас, (билингизки) мен сизлар Аллоҳни куйб сигинадигон бутларингизга ибодат қилмайман ва мен сизларни дустларингиз булган мушриклардан эмас, балки сизларни душманингиз булган муминлардан булишга амр этилдим деп айтишга буюрди.
Аллоҳ таъоло айтди: (Эй Муҳаммад), айтинг: «Эй кофирлар! Мен сизлар ибодат қилаётган нарсаларга ибодат қилмасман. Ва сизлар ҳам мен ибодат қиладиган (Аллоҳ)га ибодат қилгувчи эмасдирсизлар. Мен сизлар ибодат қилган нарсага ибодат қилгувчи эмасман. Ва сизлар ҳам мен ибодат қиладиган (Аллоҳ)га ибодат қилгувчи эмасдирсизлар. Сизларнинг динингиз ўзларингиз учун, менинг диним ўзим учундир!»
[Кофирун 1-6]
Ва Аллоҳ уз Росулига, кофирларга Эй кофирлар! Мен сизлар ибодат қилаётган нарсаларга ибодат қилмасман. Ва сизлар ҳам мен ибодат қиладиган (Аллоҳ)га ибодат қилгувчи эмасдирсизлар деп айтишни буюрди ва бундан мурод, уларни куфрда эканини очиқ айтиб уларни куфридан ва улардан безор эканлигини айтишдир.
Ва Аллоҳни Росули соллаллоҳу алайҳи ва салламга эргашганларга, кофирларни куфрни айтиб улардан безор эканлигини айтиш вожиб булади ва бу сиз инсон ўз динини изхор қилгувчилардан бўлмайди. Ушанчун Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг сахобалари Хабашистонга хижрат қилишди, агар сукут саклаб утириш жойз булганда, Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уз сахобаларига Хабашистонга хижрат қилишни буйрмаган булар эди.
Ва бу ерда талаб қиладигон нарса шуки инсон уз динини изхор қилгувчилардан бўлмайди, токи ўз атрофидаги кофирларни кофир эканлигини очиқ айтиб, уларга душманлигини элон қилиб, бароатини очиқ қилмагунгача.
Агар мусулмон киши кофир ва мушрикларни, куфр ва ширкини, хамда уларни йулини ботил эканлигини очиқ айтиб уларга душманлик кила олмидигон ерда бўлса, бундай инсон у ерда хавфу хатарда бўлади ва у инсонга у ердан хижрат қилиш вожиб бўлади.
Шунингдек мусулмон инсон хижрат қилишга кодир бўлатуриб, уни тарк этса ва кофирларни (снб, увд, прокурор ва шунга ухшашларни) тазики остида куфр калимасини айтиб ва у кофирларни тугри деп тан олса ва улардан қўрқиб мусулмонларни адашган (Ваххобий, террорист, ватан хоини) деп у кофирларни йулларини (концитутсияси, байроғи, сиёсат юритишини ва шунга ўхшаш ишларини) мактаса кофир бўлади.
Шайх Мухаммад Ибн АбдулВаххобн хижрат хақида баён қилиб айтади:
Агар инсон узрсиз хижрат қилишни тарк этса ва узини юзаки кофир мушрикларни йулида эканлигини айтиб ва уларни йулини тугри (ватанимиз тинч, призидентимиз тугри сиёсат олиб борябти) деп айтса ва мусулмонларни йўли нотугри (ёлгончилар, Ваххобий, торрорист, ватан хоини) деп айтса кофир муртад бўлади, агарчи у Исломни даво килиб, мен мусулмонман деса хам ва унга бу ишдан хеч кандай узр булмайди, чунки у хижрат қилишга кодир булатуриб уни тарк этди ва бундайлар Аллоҳни қуйдаги оятини остига тушади: Ким кўксини куфрга очса, бас, уларга Аллоҳдан ғазаб бор. Уларга улкан азоб бор. Бу уларнинг дунё ҳаётини охиратдан устун қўйганлари сабабидандир. Албатта, Аллоҳ кофир қавмларни ҳидоят этмас. [Нахл 106-107]
Каранг Дурар ас-Сания 138\13.
Шайх Сулейман Ибн Абдуллоҳ Ибн Мухаммад Ибн Абдуль Уаххаб айтади:
Шуни билгинки Аллоҳ сени ўз рахматига олсин, агар инсон кофирларни тазикидан қўрқиб, уларни динига (демократиясига), тузимига розилиг билдириб ва улардан қўрқиб, улардан келадигон зулимни ўзидан кетгазмоқчи бўлиб, уларга маддохлик қилиб, тил ёгламачилик қилса кофир муртад булади, хатто уларни динини (демократия ва концитутсиясини) ва узларини ёмон куриб, Ислом ва мусулмонларни яхши курсахам. Ва бу юкорида айтилгандек хижратга кодир булатуриб уни тарк этса.
Лекин узр туфайлик хижрат килишга кодир бўлмаганлар бундан мастасно ва бундайлар хақида Аллоҳ таъоло айтди:
«Фақат бирон чора топишга қодир бўлмай, (ҳижрат) йўлини истаб топа олмаган чорасиз (кекса ёки ногирон) кишилар, аёллар ва болалар бор-ки, бундайларни шояд Аллоҳ афв этса. Зотан, Аллоҳ афв этгувчи, мағфират қилгувчи бўлган зотдир». [Нисо 98-99]
Шунингдек хижрат вожиб бўлганда ота-онадан ва аёл эрини изнисиз хижрат қилади (яни агар улар каршилик килишса уларга итоат қилинмайди) ва бундайлар хақида Аллоҳ таъоло айтди:
«Агар улар (яъни, ота-онанг) сени ўзинг билмаган нарсаларни Менга шерик қилишга зўрласалар, у ҳолда уларга итоат этма!». [Луқмон 15]
Шунингдек хижрат вожиб булганда аёл кишини гарчи махрами йук булсахам хижрат килиш вожиб булади.
Ибн Қудома айтади: «Муслима аёл ёки қиз кофирлар орасидан чиқиб кетишга йўл қидирса, ҳар қандай мусулмоннинг уни кофирлар орасидан чиқариб қўйиши жоиз. Бунга қуйидаги ривоят далил бўлади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам Маккани тарк этдилар. Ҳамза розияллоҳу анҳунинг қизи йўл бўйида ўтирарди. Йўлдан Али розияллоҳу анҳу ўтиб қолди.
- Эй Амакимнинг ўғли, мени кимга ташлаб кетяпсиз? - деди Ҳамзанинг қизи.
Али розияллоҳу анҳу қизни олиб, Фотима розияллоҳу анҳуга топширдилар. Улар Мадинага бирга ҳижрат қилишди».
Аллоҳ билгувчи.
Бошқага рово кўринг!
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев