Üreyim özümden vefalı imiş,
Seni men atmışam üreyim atmır.
Arxanca gapını örten ellerim,
Neyleyim acizdir üreye çatmır.
Seni melhem bilib yarama sıxdım,
Ganadı yaramın gözü açıldı.
Erköyün üreyim sözümden çıxdı,
Süründü arxanca dizi açıldı.
Yeridin baxmadın ayag altına,
Üstüne basdığın üreyim idi.
And verdim ezdiyin eşgin adına,
İncitdin, o menim gereyim idi.
Gel seni dünyama gonag aparım,
Gör ki, vefa nedir, gör düzlük nedir.
Gel senin özünü senden goparım,
Gör senli dünyada sensizlik nedir