Հոգումս գարուն՝ ծաղկաբողբոջ է,
Հերթով ու սիրուն, հատիկ առ հատիկ Ծաղկապսակն է ճայթում ու բացվում,
Իսկ շուրջս այնպե՜ս նրբագեղ բույր է,
Որ հոտոտելուց ես չեմ կշտանում։
Թռչունների զիլ, զվարթ դայլայլից, նոր երգ է հյուսվում,
Դրա հետ մեկտեղ՝ հոգուս մեղեդին, ո՜նց է թրթռում։
Թիթեռնիկներն են, ծաղիկ առ ծաղիկ շրջայց կատարում,
Իսկ ծաղկի շուրթից՝ մեղուն նեկտարն է քամում ու տանում։
Որտեղից որտեղ՝ մի խենթուկ սյուք է փեշիցս քաշում,
Կարծես պար գալով, վարսերիս հետ է խառնելով խաղում։
Լազուր երկնքում, զույգ աղավնիներ՝ կողք կողքի ճախրում,
Մի ամպի քուլա, հեռվից նայելով փքվում է, հրճվում։
Երկինքն իր ջերմով, երկրի մրսած կրծքին է փարվում,
Կանաչ պարտեզում մանուշակն է իր աչիկը բացում
Եվ խատուտիկներն արևանման, հատ֊