ვერ გაატანე ოქტომბრის ღამე გარდაიცვალე და წახვედი მალე

იც ი როგორ გვტკიოდა უშენობა და ახლაც გვტკივა
შენ კი დაგვტოვე და მიგვატოვე სიცარიელე დატოვე გულში
გგონია მჯერა?! მართლა წახვედი, შენ კი აქა ხარ სადღაც კუთხეში
ზიხარ და მისმენ. შენი ლამაზი სახის დანახვა რომ მომინდება ვის დაუძახო?! ვის გავუღიმო ვის მოვეფერო! მე დამიძახე, მე გამიღიმე,
მე მომეფერე არ შეგიძლია გამცე პასუხი იქ კი დედა ზის მოტირალი შენ თითებს კოცნის ვერ ეშვება და ვერ შორდება.
რატო დამტოვე შვილო, რად მიმატოვე რად წაიყვანე ღმერთო
რატო გამწირე! ასეთი ცოდვა რა ჩავიდინე, რად წაიყვანე?!
ჩემი ლამაზი, ჩემი ნაზი და ჩემი სათუთი.ისე წავიდა არ უთქვამს
დედი იცი როგორ მიყვარხარ?ყველაზე მეტად, არ მიატოვო
ჩემი ბალღები და შენ გაბარებ რომ უპატრონო .
გვამიც გაცივდა , გაცივდა მთვარეც მზესაც რცხვენია ვერამხელს სახეს. ანგელოზივით აფრინდა ცაში, ღმერთან მიიწევს
მშვიდი და ლაღი. ჩვენ კი დაგვტოვა ამ ცივ ღამეში
რომ მის ფიქრებით ვათენოთ ღამე
ებარებოდე უფალს წმინდასა, ჩვენ კი ვილოცებთ
შენს სახალეს ვფიცავარ
..........................ეს ლექსი ეძღვნება ინდირა დეიდას ხსოვნას რომელიც მას მიუძღვნა ჩემმა დამ ელენე მარღიამ
(L)(L) dzalian miyvarxar indira deida da amastanave dzalian menatrebbi