Մի օր հասկացա,որ այսքան ժամանակ ԵՍ ՉԵՄ ԱՊՐԵԼ ԻՆՁ ՀԱՄԱՐ…
Ես չեմ գնաահատել ինձ ...
Թույլ չեմ տվել ինքս ինձ սիրել,փոխարենը անմնացորդ սիրել եմ ուրիշներին։
Մի օր ամպի ուժեղ գոռոցից ձեռքերով փակեցի ականջներս և ծնկեցի ։
Եվ երբ ամպը դադարեց գոռալ ,գլուխս վեր բարձրացրեցի ոչ ոքի չգտա իմ կողքին։
Բոլորը վերցրել էին անձրևանոցները ու փախչել իմ կողքից։
Միակը ում հետ ինձ ես գտա ԵՍ էի...
Օրը փոխեց ԿՅԱՆՔՍ ...ՄՏՔԵՐՍ...ՀԱՅԱՑՔՆԵՐՍ ...
Պահպանեք Ձեզ ,ու շատ ապրեք ինքներդ Ձեզ հետ,ինքներդ Ձեզ համար։
Սիրեք ու գնահատեք Ձեզ,որովհետև կգա մի օր, որ Ձեզանից բացի Ձեզ հետ ոչ ոք "չի մնա"։